تغییر در سطوح پلاسمایی هورمون های تیروئیدی، هیپرتروفی قلب، تلفات و برخی پارامترهای خونی در جوجه های مبتلا به سندرم افزایش فشار خون ریوی

160 جوجه نر یکروزه (راس 308) برای بررسی سطوح پلاسمایی هورمونهای تیروئیدی، هیپرتروفی قلب، تلفات و برخی پارامترهای خونی به مدت 6 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. جوجه ها به طور کاملا تصادفی به دو تیمار با 4 تکرار و 20 جوجه برای هر تکرار تقسیم شدند. گروه اول در دمای پرورشی استاندارد پرورش یافتند (تیمارNT) ولی گروه دوم برای القای سندرم افزایش فشار خون ریوی (آسیت) و ایجاد نارسایی قلبی عروقی، در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه قرار گرفتند (CT). در روز آخر آزمایش (روز 42) 2 جوجه از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب و بعد از توزین و خونگیری، کشتار و قلب آنها برداشته و بعد از بررسی ناحیه پری کاردیوم آن، وزن قسمت های آن جدا و شاخص آسیتی وزن بطن راست به کل بطن محاسبه شد. نتایج نشان داد، درصد هماتوکریت، شاخص آسیتی، تلفات ناشی از آسیت و نسبت هتروفیل به لنفوسیت درپرندگان تیمار CT بیشتر از پرندگان تیمار NT بود (05/0P<). نتایج اندازه گیری هورمونهای تیروئیدی نیز نشان داد که، در روز 21و 42، پرندگان تیمار CT به طور معنی داری دارای میانگین پایین تری از غلظت پلاسمایی هورمون 4T بودند. هم چنین، غلظت پلاسمایی هورمون 3T نیز در روز 21 (و نه روز 42)، در پرندگان تیمار CT، به طور معنی داری بیشتر از پرندگان تیمار دیگر بود (05/0P<).