مروری بر مفهوم پیروی اثربخش و ارتباط آن با رهبری اثربخش

امروزه مفاهیمی همچون پیرو و پیروی به گونه ای فزاینده در مباحث مرتبط با موضوعات رهبری و سازمان مطرح است. با مروری بر تحقیقات صورت گرفته درباره روابط رهبر- پیرو می توان به این نکته مهم پی برد که کانون توجه بیشتر این تحقیقات بر روی مفهوم رهبری متمرکز بوده است. این در حالی است که، بدون حضور پیروان اثربخش، رهبری اثربخش نیز مفهومی نخواهد داشت. با توجه به این موضوع، این ضرورت احساس می شود که به مفهوم پیروی در روابط رهبر- پیرو با نگرشی ویژه توجهی بیشتر شود. از این رو، هدف از این پژوهش این است که با رویکردی جدید و با استفاده از نظریه های مطرح شده درباره پیروی به تشریح مفهوم پیروی اثربخش و ارتباط آن با رهبری اثربخش برای ارتقای سطح روابط بین رهبر و پیرو در چارچوب سازمان بپردازیم. به این منظور، در این پژوهش با رویکرد مطالعات کتابخانه ای به گردآوری و تحلیل نظریه های مطرح شده در این زمینه پرداخته ایم. بر اساس یافته های تحقیق، مشخص شد که، در میان سبک های مختلف پیروی، سبک پیروی اثربخش با برخورداری از تفکر انتقادی مستقل و عملکردی فعالانه بهترین سبک در تعامل با رهبری اثربخش به منظور تحقق اهداف سازمانی است.