الگوهای فراغتی جوانان و هویت و سبک تربیتی (مطالعه موردی شهر شیراز)

هدف از این مقاله بررسی الگوهای فراغتی جوانان و رابطه آن با هویت ها و سبک تربیتی خانواده است. چارچوب نظری ترکیبی از نظریه بوردیو و گیدنز انتخاب شد. این تحقیق به روش پیمایشی انجام شده و جامعه آماری تحقیق را جوانان 29-19 سال شیراز تشکیل می دهند. تعداد 620 نفر از آنها با استفاده از نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای، پرسشنامه تحقیق را تکمیل کردند. یافته ها تحقیق نشان دهنده وجود چهار سبک فراغت بدن و سلامتی، تفریح با خانواده و دوستان، سبک مذهبی و سبک رسانه ای است که به جز سبک بدن و سلامتی، مردان و مجردها در سبک های فراغتی فعالیت بیشتری دارند. ضرایب همبستگی نشان داد که هویت ملی، دینی و جنسیتی به جز سبک بدن و سلامتی با بقیه سبک های فراغتی رابطه معناداری دارد. سبک تربیتی با سبک بدن و سبک مذهبی رابطه داشت. نتایج تحلیل خوشه نشان دهنده دو دسته از پاسخگویان بود که در هویت دینی، ملی و پایگاه اقتصادی اجتماعی خانواده و سبک های زندگی، تفاوت معناداری با هم دارند. خوشه اول شامل 9/73 درصد از پاسخگویان بود که هویت ملی و دینی قوی تری داشته و پایگاه اقتصادی اجتماعی شان از خوشه اول پایین تر و درصد زنان در آن بالاتر بود. خوشه دوم شامل 1/26 درصد از پاسخگویان بود که پایگاه اقتصادی اجتماعی آنها بالاتر بوده و اهمیت بیشتری به سبک فراغتی بدن، رسانه و تفریح می دادند و درصد مردان در آن بالاتر بود. رابطه بین هویت ها و سبک های فراغتی در هر خوشه بررسی شده و سهم پایگاه اقتصادی اجتماعی در این روابط تعیین شده است.