فعالیت اندوسیتی و احیاء NBT و بیان TNF به وسیله ماکروفاژها و مونوسیت های آرمادیلو (Dasypus novemcinctus)

آرمادیلو به عنوان یک مدل تجربی مناسب برای مطالعه جذام در نظر گرفته می شود. سلول های میزبان اصلی میکوباکتریوم لپره آ، ماکروفاژها و سلول شوان می باشند. با این حال، فعالیت اندوسیتوز و میکروب کشی ماکروفاژها و مونوسیت های آرمادیلو هنوز ارزیابی نشده است. هدف از این پژوهش، بررسی اندوسیتوز و فعالیت احیاء NBT ماکروفاژهای مشتق از مونوسیت (MDM) و مونوسیت های به دست آمده از آرمادیلوهای غیر آلوده، همچنین تعیین سطح فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF) در طول تحریک با فوربول میریستات استات (PMA) بود. سلول های تک هسته ای خون محیطی به روش ficoll-hypaque خالص شدند. مونوسیت های به دست آمده به وسیله انکوبه کردن به مدت 8 روز در محیط RPMI-1640 حاوی مکمل سرم جنین گوساله در دمای 37 درجه سانتیگراد به ماکروفاژهای مشتق از مونوسیت تبدیل شدند. فعالیت اندوسیتوز و احیاء NBT به وسیله هضم مخمری ارزیابی شدند. تولید TNF به وسیله تحریک با PMA در سلول های L-922 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که فعالیت اندوسیتوز MDM و مونوسیت های آرمادیلو به ترتیب 11/4% ± 77/71 و 9/6% ± 66/60 (P<0.001) و فعالیت احیاء NBT به ترتیب 79/4% ± 57/16 و 08/4% ± 66/17 بود. با اضافه شدن IFNγ نو ترکیب انسانی برای 24 ساعت، اندوسیتوز و احیاء NBT به وسیله MDM به ترتیب 17/6% ± 92/89 (P<0.001) و 31/4% ± 42/36 (P<0.001) بود. در مقایسه با سلول های 937-U انسانی، وقتی MDM و مونوسیت های آرمادیلو با 25 و 50 ng/ml PMA تحریک می شوند، میزان TNF کمتری تولید می شود (ml/U 10). در نتیجه، وقتی MDM و مونوسیت های آرمادیلو با PMA تحریک می شوند، فعالیت های کاهش یافته ای را در مکانیسم های اکسیداتیو باکتریایی و تولید TNF نشان می دهند.