مقایسه عوارض جانبی معدی داروهای آسپیرین و سلکوکسیب قبل و بعد از حذف آلودگی به هلیکوباکتر در سگ ها

هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر حضور آلودگی هلیکوباکتری معده بر جراحت های ایجاد شده به واسطه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (آسپیرین و سلکوکسیب) در سگ ها بوده است. بدین منظور از 30 قلاده سگ ولگرد نژاد مخلوط و فاقد علائم بالینی استفاده شد. نمونه های بیوپسی معده از راه گاستروسکوپی اخذ شده و آزمایش های واکنش زنجیره ای پلیمراز و RUT انجام گردید. هلیکوباکتر در 100% نمونه ها ردیابی شد. سپس، به وسیله تجویز یک رژیم درمانی سه گانه (آموکسی سیلین، اریترومایسین و اومپرازول) به مدت 21 روز، آلودگی هلیکوباکتری در 15 قلاده از سگ ها به طور کامل برطرف شد. هر کدام از دو گروه هلیکوباکتر مثبت و منفی به سه تحت گروه درمان با آسپیرین، سلکوکسیب و دارونما به مدت 14 روز تقسیم شدند. سپس، سگ های هر تحت گروه در روزهای 0، 3، 7، 14 و 21 (یک هفته پس از قطع دارو) گاستروسکوپی شدند. نتایج نشان می دهند که استفاده از داروهای مهارکننده اختصاصی COX-2 در سگ ها نسبت به مصرف ضد التهاب های غیر اختصاصی با عوارض کمتری همراه هستند. با این حال، تجویز این دسته داروها نیز باید با احتیاط انجام شود. همچنین، بر خلاف آنچه در پزشکی توصیه می گردد، به نظر می رسد حذف هلیکوباکترهای غیر پیلوری از معده سگ ها پیش از تجویز داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ضرورتی ندارد.