ارزیابی نشانه های تغییر اقلیم در پهنه شمال غربی اقیانوس هند: واکاوی روند دمای سطح آب دریا در دوره 1950-2009

نوسان ها و روند دمای سطح آب دریاها (Sea Surface Temperature، SST) یکی از نمایه های ارزشمند و پایه ای در ارزیابی بر همکنش دریا- جو و خشکی است. یافته های شمار فراوانی از پژوهش ها نشان دهنده آن است که نوسان دمای سطح آب اقیانوس ها به گونه ای معنی دار بر افزایش و کاهش بارش و دما در پهنه های کناره ای و دوردست سایه افکنده است. در این پژوهش روند نوسان های ماهانه SSTدر گستره شمال غربی اقیانوس هند در دوره شصت ساله 1950-2009 بررسی شد. گستره آبی مورد ارزیابی دربرگیرنده 30 گره °2×°2 عرضی و طولی است که در گستره آبی خلیج فارس، دریای عمان و دریای عرب جای گرفته اند. این داده ها از بانک داده های سازمان NOAAبیرون آورده شدند. با به کارگیری روش رگرسیون خطی اندازه روند SST(شیب خط رگرسیون) برآورد شد. با بهره گیری از آزمون های مناسب پارامتری و ناپارامتری، همسانی یا ناهمسانی شیب در فصل های چهارگانه بررسی شد. افزون بر این، این آزمون ها برای ارزیابی همسانی شیب خط رگرسیون در پهنه های جغرافیایی دریایی نیز به کار گرفته شد. یافته ها نشان داد در همه فصل های سال، داده های SSTدر پهنه شمال غربی اقیانوس هند دارای روند افزایشی معنی دار است. در دوره شصت ساله مورد بررسی، دمای این 30 گره به طور متوسط نزدیک به 61/0 درجه سلسیوس افزایش یافته است. افزون بر این، در بیشتر پهنه ها آهنگ افزایش SSTپاییزه و زمستانه، به ترتیب بیشترین و کمترین اندازه بود. هنگامی که دوره شصت ساله پژوهشی به سه دوره بیست ساله پیاپی بخش شد، روند افزایش SSTدر این دوره های سه گانه با یکدیگر ناسازگاری های معنی داری داشت. در دو فصل زمستان و بهار، بزرگ ترین اندازه روند افزایشی در بیست ساله سوم (1990-2009) رخ داده است. این در حالی است که برای دو فصل تابستان و پاییز، بیشترین آهنگ افزایش دمای سطح آب در دوره 1950-1969 دیده شده است.