بررسی ارتباط شدت اختلال عملکرد دیاستولیک بطن چپ با بروز فیبریلاسیون دهلیزی بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر

فیبریلاسون دهلیزی Atrial fibrillation (AF) یکی از علل عمده مرگ ومیر و بروز عوارض در بیماران پس از عمل (CABG)Coronary Artery Bypass Graft است. تلاش برای شناخت فاکتورها و عوامل موثر بر ایجاد(AF پس از عمل CABG ممکن است به پیدا کردن بیماران در معرض خطرکمک کند و از عوارض بیش تر جلوگیری کند. این مطالعه به برسی ارتباط بین دیاستولیک دیسفانکشن وشدت آن با احتمال وقوع AF پس از عمل جراحی در مدت بستری بیماران می پردازد.
120 بیمار با ریتم سینوسی وارد این مطالعه شدند (از آبان 1391 تا دی ماه 1392) بیماران قبل از CABG با اکو کاردیو گرافی ترانس تورایسک و داپلر بافتی مطالعه شدند و پس از عمل جراحی تا زمان ترخیص از بیمارستان مانیتور شدند.
ارتباط معنی دار آماری بین AF پس از عمل CABG و دیابت، هیپرتاسیون و مصرف سیگار و هم چنین استفاده از داروهای بازدارنده آنزیم مبدل آنژیوتانسن و بلوک کننده های گیرنده آنژیوتانسین قبل از جراحی وجود داشت. هم چنین در مطالعه اکوکاردیوگرافیک ارتباط معنی دار بین LVEF،E velocity دیده شد(05/0 >P) ارتباط معنی دار آماری بین AF پس از عمل جراحی و شدت دیاستولیک دیسفاکشن، نوع عمل جراحی، تعداد گرافت، تعداد روز های بستری، حجم LA به دست نیامد (P>0/05).
بر پایه یافته های این مطالعه دیابت، هیپر تانسیون، مصرف سیگار، مصرف داروهای بازدارنده آنزیم مبدل آنژیوتانسن و بلوک کننده های گیرنده آنژیوتانسین قبل از عمل جراحی، E velocity و LVEF به عنوان فاکتورهای مستقل در بروز AF پس از عمل CABG قلمداد می گردد. مطالعات اکوکاردیوگرافیک توام با یافته های بالینی جهت تعیین ریسک احتمال وقوع AF پس از عمل CABG پیشنهاد می گردد.