بررسی همبستگی عملکرد انگیزشی سرپرستاران با سلامت روان پرستاران

مطالعات نشان می دهد که درصدهای متفاوتی از پرستاران به انواع اختلالات و مشکلات روان شناختی مبتلا می باشند. ارتقاء سلامت روان مستلزم شناخت عوامل مرتبط با آن به منظور ترویج عوامل موثر و رفع فاکتورهای سو است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی همبستگی عملکرد انگیزشی سرپرستاران با سلامت روان پرستاران بیمارستان های آموزشی قم می باشد.
این مطالعه توصیفی و همبستگی است. 257 نفر از پرستاران سه بیمارستان آموزشی قم به روش نمونه گیری در دسترس در سال 1392 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته ارزشیابی نحوه عملکرد انگیزشی سرپرستاران و پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی 28سوالی(GHQ-28) با روش نمره گذاری لیکرت و نمره برش 23 بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) تحت نرم افزار SPSS نسخه 16مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج نشان داد 45/1٪ پرستاران دارای سلامت روان و 54/9٪ در معرض اختلالات روان بوده اند. میانگین نمرات پرستاران در مقیاس اختلال در عملکرد اجتماعی نسبت به دیگر موارد بالاتر بود. نحوه عملکرد انگیزشی سرپرستاران از دیدگاه پرستاران در 37/3% موارد خوب و در 19/5% موارد ضعیف ارزشیابی شد. همچنین نتایج نشان داد بین اختلالات روان پرستاران و تمامی زیر مقیاس ها با نحوه عملکرد انگیزشی سرپرستاران رابطه معکوس، ولی غیر معنی دار وجود داشت (0/05 < P).
نقش انگیزشی سرپرستاران در ارتقا سلامت روان پرستاران موثر است ولی کافی نیست. حمایت بیشتر مدیران بیمارستان ها و سیستم های بهداشت و درمان کشور جهت برنامه ریزی اصولی با هدف پیشگیری، معاینات دوره ای و درمان اختلالات روانی، لازم و ضروری به نظر می رسد.