سنجش میزان آمادگی کتابخانه های دانشگاهی ایران برای ارائه خدمات عمومی الکترونیکی

هدف از پژوهش حاضر سنجش میزان آمادگی کتابخانه های دانشگاهی ایران برای ارائه خدمات عمومی الکترونیکیاست. خلاء پژوهشی در خصوص استفاده از فناوری اطلاعاتی و ارتباطاتی برای ارائه خدمات عمومی در این مراکز، بیانگر لزوم انجام این پژوهش بوده است.
روش پژوهش پیمایشی و جامعه پژوهش، کتابخانه های دانشگاه های تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات، فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به روش سرشماری و نیز کتابخانه های دانشگاه های آزاد در مراکز استانها است که به روش نمونه گیری هدفمند مورد بررسی قرار گرفته اند. این پژوهشتحلیلی- کاربردی به روش پیمایشی و با استفاده از چهار نوع پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفته است.
با توجه به اینکه خدمات عمومی هرکتابخانه در سه دسته ارائه می شود (مرجع، اطلاع رسانی و امانت) نتایج پژوهش نشان داد که میزان آشنایی کاربران، مدیران و کتابداران کتابخانه های دانشگاهی با «خدمات عمومی الکترونیکی» در سطح ضعیف(2/98) است و نگرش این گروه ها نسبت به ارائه این نوع خدمات بطور کلی در سطح متوسط(3/78) قرار دارد. میزان آشنایی و نگرش سه گروه آماری نسبت به ارائه خدمات «مرجع الکترونیکی» در کتابخانه های دانشگاهی بیش از سایر خدمات عمومی الکترونیکی بوده است. کتابخانه های دانشگاهی برنامه ارائه خدمات عمومی الکترونیکی را در برنامه های آتی خود منظور داشته اند. این میزان بطور میانگین 3/91 بوده است که در سطح متوسط به بالا است.
سابقه ارائه خدمات عمومی الکترونیکی با رعایت عوامل اصلی در هیچ یک از کتابخانه های دانشگاهی وجود نداشته است. از نظر تجهیزات جامعه پژوهشی مذکور وضعیت مناسبی نداشته اند. همچنین تخصص و میزان تحصیلات کتابداران ارائه دهنده خدمات عمومی در این کتابخانه ها در سطح متوسط رو به پایین بوده است. بطور کلی سطح آمادگی کتابخانه های دانشگاهی ایران برای ارائه خدمات عمومی الکترونیکی در حد متوسط است.