مراحل دگرریختی در سنگ های دگرگونی منطقه همدان و ارتباط آنها با توده نفوذی الوند

منطقه همدان در شمال باختری پهنه سنندج- سیرجان قرار دارد و متشکل از سنگ های مختلف درونی است که توسط سنگ های دگرگونی گوناگون (ناحیه ای و مجاورتی) در برگرفته شده است. 4 مرحله دگرریختی شکل پذیر در این منطقه شناسایی شده اند که در هر مرحله با تشکیل چین، برگ واره و خط واره همراه بوده اند. در اولین مرحله دگرریختی منطقه (D1) برگ واره (S1) و چین های نسل اول (F1) در منطقه تشکیل شده است. مرحله دوم دگرریختی به وسیله چین خوردن دوباره سطح محوری چین های نسل اول و تشکیل چین های نسل دوم (F2) دیده می شود. برگ واره دوم (S2) نیز از نوع سطح محوری بوده و موازی سطح محوری چین های نسل دوم در منطقه شکل گرفته است. در این مرحله، دگرریختی چیره بوده و برگ واره اصلی منطقه را تشکیل داده است. میل محور چین های نسل دوم منطقه متغیر است و از حالت کاملا«افقی تا قائم تغییر می کند. سوی میل این چین ها از فرم توده الوند پیروی می کند. سطح محوری چین های نسل دوم نیز پراکندگی گسترده ای را نشان می دهد و امتداد برگ وارگی ها در بیشتر بخش ها کم و بیش از فرم توده الوند پیروی می کنند. در مرحله سوم دگرریختی، چین های ملایم تا باز به همراه برگ واره نوع سطح محوری تشکیل شده اند. این برگ وارگی در بخش هایی از خاور توده الوند برگ وارگی چیره را تشکیل می دهند. بیشترین میل محور چین های نسل سوم به سوی جنوب خاور با روند N165 است. وجود طرح های تداخلی چین های نسل اول، دوم و سوم در سنگ های دگرگونی ناحیه ای و مجاورتی به صورت چین خوردگی دوباره نوع سوم، هم محور بودن دگرریختی اول، دوم و سوم را نشان می دهد. دگرریختی چهارم (D4) خود را به صورت برگ وارگی کنگره ای (S4) و خط واره کانیایی (L4) حاصل از رشد سیلیمانیت در منطقه نشان می دهد. این خط واره ها (L4) در کل منطقه راستای شمال خاور - جنوب باختر را نشان می دهند. خط واره نسل چهارم در هورنفلس ها دیده نمی شود. چرخش محور چین های نسل دوم و همچنین برگ وارگی نسل دوم در پیرامون توده الوند آشکارا دیده می شود. این چرخش نشان می دهد میدان کرنش نهایی در این بخش از پهنه سنندج- سیرجان از فرم توده الوند پیروی و احتمالا» توده اصلی گرانیتوییدی الوند همزمان با دگرریختی دوم به منطقه نفوذ کرده است.