اثربخشی آموزش مادران براساس مدل فرزندپروری مثبت بر میزان علائم اختلالات رفتاری دانش آموزان ناشنوا

آسیب شنوایی سازگاری انسان با محیط را تحت تاثیر قرار می دهد و ممکن است عوارض روانی نظیر اختلالات رفتاری به دنبال داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مدیریت رفتاری گروهی مادران براساس مدل فرزندپروری مثبت بر میزان اختلالات رفتاری دانش آموزان ناشنوای مقطع ابتدایی شهر اصفهان انجام گرفت.
روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه شاهد بود. با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای تعداد 30 نفر از مادرانی که کودکان آن ها دارای علائم اختلالات رفتاری بودند، انتخاب و به تصادف در دو گروه مورد و شاهد گمارده شدند. برای گردآوری اطلاعات از سیاهه رفتاری کودک فرم والدین با روایی و پایایی تایید شده استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.
یافته های پژوهش نشان داد که بین عملکرد گروه های مورد و شاهد در کاهش نشانه های اختلالات رفتاری در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد(p<0/001).
براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش مادران براساس مدل فرزندپروری مثبت بر کاهش اختلالات رفتاری کودک ناشنوای آن ها تاثیر دارد و بنابراین می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر به کار گرفته شود.