اثرات زیست محیطی تولید بادام زمینی در آستانه اشرفیه استان گیلان

همواره بخشی از انتشارات گازهای گلخانه ای و دیگر آلاینده های زیست محیطی، مربوط به فعالیت های کشاورزی است. از این رو بررسی اثرات زیست محیطی فعالیت های کشاورزی و ارائه راهبردهای مناسب جهت کاهش این اثرات سو از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مطالعه به منظور تعیین اثرات زیست محیطی تولید بادام زمینی در استان گیلان از روش ارزیابی چرخه حیات استفاده شد. این اثرات در قالب شش گروه تاثیر گرمایش جهانی، اسیدیته، هوپرورش خشکی، تخلیه منابع فسیلی، تخلیه منابع فسفات و تخلیه منابع پتاسیم بررسی شد. در این تحقیق کود نیتروژن، فسفر و پتاسیم، و گازوئیل برای تولید بادام زمینی و خشک کردن آن به عنوان نهاده های اصلی ورودی به سامانه تولید که موجب اثرات سوء زیست محیطی می شوند، شناخته شد. با تجزیه و تحلیل داده ها، شاخص نهایی برای تولید یک تن بادام زمینی در منطقه برای گروه های تاثیر گرمایش جهانی، اسیدیته، هوپرورش خشکی، تخلیه منابع فسیلی، تخلیه منابع فسفات و تخلیه منابع پتاسیم به ترتیب برابر 0/036، 0/194، 0/316، 3/64، 0/266 و 0/0243 محاسبه شد. بدین معنی که شاخص تخلیه منابع فسیلی در تولید یک تن بادام زمینی در استان گیلان دارای پتانسیل بیشتری برای آسیب به محیط زیست است. در این تحقیق، شاخص زیست محیطی در تولید یک تن بادام زمینی برابر 0/55 و شاخص تخلیه منابع 93/3 محاسبه شد. همچنین شاخص های نهایی گرمایش جهانی، اسیدیته، هوپرورش خشکی، تخلیه منابع فسیلی، تخلیه منابع فسفات و تخلیه منابع پتاسیم به ترتیب 0/0015، 0/0082، 0/0133، 0/153، 0/0112 و 0/0010 برای تولید 1000 مگاژول انرژی به دست آمد.