مقایسه تاثیر محتوای دروس دانشگاهی با راهبرد قالب داستانی و قالب متداول در میزان یادگیری و یادداری دانشجویان

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تدوین محتوای درسی دانشگاهی با راهبرد قالب داستانی و قالب متداول در میزان یادگیری و یادداری دانشجویان رشته تکنولوژی آموزشی در درس طراحی آموزشی دانشگاه تبریز است. تحقیق حاضر از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش است. جامعه آماری پژوهش حاضر را 180 نفر از دانشجویان کارشناسی تکنولوژی آموزشی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تبریز تشکیل دادند. برای نمونه گیری این پژوهش که حجم آن 40 نفر بود، از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، آزمون محقق ساخته مبتنی بر محتوا بود. به منظور جمع آوری اطلاعات، ابتدا پایایی و روایی آزمون یادگیری و یادداری محاسبه، سپس پیش آزمون یادگیری و یادداری بر روی کلیه آزمودنی های نمونه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری کوواریانس استفاده شد که این نتایج به دست آمد: در فرضیه اول، مشخص شد که تدوین محتوای درسی با راهبرد قالب داستانی، تاثیر معناداری بر یادگیری دانشجویان تکنولوژی آموزشی در درس طراحی آموزشی ندارد، اما در فرضیه دوم مشخص شد که تدوین محتوای درسی با راهبرد قالب داستانی بر یادداری دانشجویان تکنولوژی آموزشی اثربخش بوده، از معناداری بالایی برخوردار است.