بررسی حذف کروم از آب با استفاده از جاذب های پوست موز، پوست هندوانه، خاک اره و نانو ذرات اکسید آهن

در تحقیقات زیادی از نانوذرات مختلف برای حذف فلزات سنگین از آب استفاده شده اند، نتایج این تحقیقات نشان دهنده توان بالای این مواد برای حذف مواد آلاینده از محلول های آبی هستند همچنین جاذب های زیستی نیز دارای توان زیادی برای تصفیه آب می باشند. هدف اصلی این تحقیق، بررسی تاثیرات اضافه کردن نانوذرات اکسید آهن به فیلتر های زیستی حذف کروم از آب است.
در این پژوهش تجربی فرآیند مورد استفاده فیلتراسیون بود، همچنین در این تحقیق متغیر مورد بررسی در فرآیند نوع جاذب بود در واقع تاثیر تغییر نوع جاذب بر درصد حذف فلز سنگین مورد بررسی قرار گرفت، از سوی دیگر روش کار نیز به این شکل بود که در دو گام اول با استفاده از جاذب-های خاک و خاک اره، آب آلوده با سه غلظت متفاوت 883/7، 1767/4 و ppm 8837 پالایش گردید در دو گام بعدی از پژوهش نیز برای مقایسه به هر کدام از جاذب های خاک و خاک اره مقادیری از مخلوط نانوذرات اکسید آهن با چند جاذب گیاهی دیگر اضافه شد، و دوباره جذب در همین غلظت های اولیه انجام گرفت.
نتایج نشان داد که بهترین جاذب، جاذب خاک و نانوذرات اکسید آهن با حداکثر درصد حذف معادل 96/2 است، همچنین بهترین عملکرد در غلظت اولیه فلز سنگین ppm 8837 بدست آمد، از سوی دیگر در آزمایش هائی که از نانوذرات اکسید آهن استفاده شد، اضافه شدن نانوذرات باعث افزایش میزان جذب کروم و تبدیل Cr6+ به Cr3+ گردید.
با استفاده از نتایج این تحقیق می توان گفت که ترکیب شدن نانوذرات اکسید آهن با مواد فیلترهای حذف کروم می تواند Cr6+ را به Cr3+ تبدیل کند همچنین این کار بازده فرآیند حذف را نیز افزایش می دهد.