بررسی تاثیر آموزش رفتارهای خود مراقبتی مبتنی بر الگوی توانمند سازی خانواده محور در دیابت نوع II

بیماری دیابت نوع دو با انجام رفتارهای خودمراقبتی قابل کنترل است.اما اغلب مبتلایان در اجرای آن کوتاهی میکنند. باتوجه به نقش و تاثیر خانواده در اجراواستمرار رفتارهای خود مراقبتی، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت.

در قالب یک پژوهش نیمه تجربی 40 بیمار بصورت تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم شدند آموزش رفتارهای خودمراقبتی در محل سکونت و با حضور خانواده درگروه مداخله انجام شد. سپس رفتارهای خودمراقبتی در چهار حیطه تغذیه، فعالیت جسمی و ورزش، دارو و کنترل عوارض و مراقبت از پا با استفاده از پرسشنامه دارای روایی و پایایی سنجش رفتارهای خودمراقبتی، قبل و بعد از اجرای آموزش، اندازه گیری شده و نمرات توسط نرم افزار spss16 مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

دو گروه مداخله و شاهد قبل از آموزش، تفاوت معناداری از نظر سطح رفتارهای خو دمراقبتی نداشتند. بعد ازآموزش در گروه مداخله، نمره کل رفتارهای خود مراقبتی و نمره حیطه های آن افزایش یافت که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود.

آموزش رفتارهای خودمراقبتی مبتنی بر الگوی توانمندسازی خانواده محور، موجب ارتقاء خود مراقبتی در مبتلایان به دیابت نوع دو می شود. نتایج این مطالعه میتواند در سایر بیماری های مزمن و در حیطه های مختلف مراقبتهای پرستاری جهت آموزش و توانمند سازی بیمار وخانواده مورد استفاده قرار گیرد.