بررسی اثر ضد باکتری عصاره های آبی گیاهان بومی ایران بر روی سویه استاندارد سودوموناس آئروژینوزا (مقاله کوتاه)

سودوموناس آئروژینوزا از شایع ترین علل ایجاد عفونت های بیمارستانی است که به عنوان یکی از مقاوم ترین باکتری ها در مقابل انواع پادزیست ها نیز شناخته می شود و به بسیاری از درمان های رایج مقاومت نشان می دهد. بر همین اساس، هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت ضدباکتری عصاره های آبی 4 نوع گیاه بومی ایران بر رشد سودوموناس آئروژینوزا و مقایسه فعالیت آن ها با پادزیست ها است.
عصاره آبی گیاهان بوسیله دستگاه سوکسله تهیه شد و پس از تهیه رقت فعالیت ضدباکتری آن ها با روش های انتشار چاهک و رقت سازی براث در 3 غلظت مختلف مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها و بحث: در این تحقیق بیشترین اثر ضدباکتری مربوط به عصاره آبی برگ سنجد در روش انتشار چاهک بوده است (17/6 میلی متر). میزان حداقل غلظت مهاری (MIC) عصاره های آویشن شیرازی، برگ درخت گردو و مرزنجوش 25% بود و برای برگ درخت سنجد 12/5% ثبت شده است. در این پژوهش مشخص شد همه عصاره های گیاهی دارای خاصیت ضدباکتری بر روی سویه مورد بررسی هستند و این فعالیت میتواند به سبب کشت، منشا، فصل رشد و مواد موثره گیاهان، متفاوت باشد.