مقایسه بین دو رژیم درمانی نگهدارنده و انفوزیون پیوسته سولفات منیزیوم وریدی در توقف دردهای زایمانی زودرس در خانم های باردار در سنین حاملگی 34-26 هفته

هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثربخشی دو رژیم درمانی نگهدارنده و انفوزیون پیوسته سولفات منیزیم در درمان زایمان زودرس در زنان حامله 34-26 هفته بود.
این کارآزمایی بالینی یک سو کور بر روی 70 زن باردار با تخصیص تصادفی انجام گرفت. در هر کدام از گروه ها با gr4 سولفات منیزیوم وریدی، در cc200 دکستروز 5% طی 20-15 دقیقه gr 20 سولفات منیزیوم وریدی طی 10 ساعت (با سرعت gr/hr2) بصورت انفوزیون وریدی (گروه A) و یا به مدت 12 ساعت سولفات منیزیوم gr/hr 2 به عنوان درمان نگهدارنده (گروه B) تجویز شد. اطلاعات بیماران جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS 13 و با تست های آماری T test و Chi-Square مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. P کمتر از 0/05 معنی دار در نظر گرفته شد.
توقف دردهای زایمانی بعد از 24 و 48 ساعت، یک هفته، هفته 34 در گروه B در مقایسه با گروه A به طور معنی داری بیشتر بود. اما بین توقف دردهای زایمانی تا هفته 37 در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. تعداد روزهای حاملگی و آپگار دقیقه 5 نوزاد در گروه B بیشتر از گروه A بود و میزان بستری نوزادان در NICU در گروه B کمتر از گروهA بود.
رژیم درمانی نگهدارنده با سولفات منیزیوم از رژیم درمانی تزریق پیوسته آن در متوقف کردن دردهای زایمانی موثرتر است که برای جلوگیری از زایمان زودرس توصیه می شود.