زیبایی شناسی غزل های استاد شهریار در بررسی نقش ردیف در ساختار زبان شعری او

ردیف در شعر پارسی از دیرباز تا امروز همواره در خلق موسیقی بیرونی شعر، نقش آفرین بوده است. بسیاری از زیباترین غزل های سعدی، مولانا و حافظ غزل های مردفند. از طریق بررسی ردیف های شعر شاعران، می توان دریافت که آنها کدام عناصر نحوی زبان را برای تکرار در ردیف، مورد تاکید قرار می داده اند. استاد شهریار در غزل های خود، گاهی اسم، گاهی حرف، گاهی ضمیر و گاه فعل یا صفت را به عنوان ردیف به کار برده است. این تحقیق، ردیف های غزل شهریار را در جدول های ویژه ای طبقه بندی می کند و به بررسی نقش و کارکرد دستوری آنها در هر بیت می پردازد. و به این نتیجه رسیده است که شهریار در مصراع های زوج این غزل هاش از زبانی دشوار استفاده نکرده است و از کاربرد اسم در جایگاه ردیف پرهیز کرده و فعل های مرکب او در جایگاه ردیف اغلب ساده هستند و نهایت آن که ردیف در شعر شهریار در خدمت ساده سازی و زیبایی شعر و دل پذیری موسیقی آن قرار گرفته است.