مقایسه اثر و عوارض مقادیر مختلف پروپرانولول به همراه متیل فنیدیت در کودکان 6-12 ساله مبتلا به اختلال بیش فعالی-کم توجهی

اختلال بیش فعالی-کم توجهی (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) از شایع ترین اختلالات روان پزشکی کودکان می باشد. مقدار کم پروپرانولول در کاهش علایم این اختلال تا حدی موثر است. این مطالعه، اثر و عوارض مقادیر مختلف پروپرانولول به همراه متیل فنیدیت را در کودکان مبتلا به این اختلال مقایسه می کند.
30 کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی-کم توجهی مراجعه کننده به درمانگاه روان پزشکی کودکان به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. همه افراد گروه اول متیل فنیدیت و میزان کم (10-20 میلی گرم در روز) پروپرانولول، و همه افراد گروه دوم متیل فنیدیت و میزان بیشتر (20-40 میلی گرم در روز)پروپرانولول دریافت کردند. در ابتدای مطالعه و پایان هفته دوم و چهارم بر اساس مقیاس کانرز، علایم بیماری پیگیری شد و اثرات درمانی و عوارض جانبی دو گروه بررسی شد.
درهر دو گروه، نمره مقیاس کانرز به صورت معنادار در پایان هفته دوم و چهارم کاهش یافت (0/001= P). در گروه دوم در پایان هفته دوم و چهارم کاهش بیشتر نمرات کانرز نسبت به گروه اول دیده شد. در پایان هفته دوم و چهارم، در گروه دوم به ترتیب 32 درصد و 50 درصد کاهش نمره و در گروه اول به ترتیب 20 درصد و 37 درصد میانگین نمرات مقیاس کانرز نسبت به ابتدای مطالعه کاهش یافت (0/001= P). بین فشار خون و نبض و شیوع عوارض جانبی در دو گروه تفاوت معنادار نبود (0/05> P).
احتمالا میزان بالاتر پروپرانولول در مقایسه با میزان کمتر آن در کاهش علایم اختلال بیش فعالی-کم توجهی موثرتر است و با عوارض بیشتری همراه نیست.