مقایسه سه روش مختلف (ارزیابی جامع ذهنی، آنالیز مقاومت بیو الکتریک و فاکتورهای بیوشیمیایی) دربررسی وضعیت تغذیه کودکان و نوجوانان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه

یکی از مشکلات شایع در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه (Chronic Kidney Disease(CKD، سوء تغذیه پروتئین- انرژی (Protein-Energy Malnutrition (PEM می باشدکه باعث کاهش کیفیت زندگی و افزایش مرگ و میر می گردد. هدف این مطالعه، مقایسه سه روش متفاوت ارزیابی وضعیت تغذیه در بررسی وضعیت تغذیه این بیماران می باشد.
در این مطالعه 30 کودک مبتلا به نارسایی مزمن کلیه (دامنه سنی 6-20 سال) با GFR m273/1/min/ml 15-60 انتخاب و با 30 کودک سالم مقایسه گردیدند. وضعیت تغذیه این افراد از طریق تکمیل فرم SGA، اندازه گیری آلبومین، پره آلبومین وIGF-1 سرم و اندازه گیری ترکیبات بدن با استفاده از روش BIA ارزیابی گردید. داده های به دست آمده با استفاده از نرم-افزار SPSS آنالیز شد.متغیرهای دارای توزیع نرمال به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش و توسط آزمون student’s t-test مقایسه گردیدند. اختلاف آماری با 0/05> P معنادار در نظر گرفته شد.
در این مطالعه بر مبنای روش SGA، هیچ یک از بیماران، سوء تغذیه شدید را نشان ندادند. میانگین سطوح آلبومین و IGF-1 سرم در بیماران به-طور معناداری کمتر از گروه شاهد بود. همچنین بیماران سطوح پایین تری از Dry Lean Weight، Body Cell Mass،Body Mass Index و Basal Metabolic Rate را در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند.
یافته های مطالعه حاضر پیشنهاد می کند که روش BIA از نظر تشخیص PEMدر مراحل اولیه CKD، در مقایسه باSGA و ارزیابی بیوشیمیایی مفیدتر می باشد و می توان از آن به عنوان یک ابزار کاربردی بالینی در تشخیصPEM استفاده کرد.