بررسی مقایسه ای استحکام باند برشی براکت های ارتودنسی چسبانده شده به مینای آماده سازی شده با سه روش لیزر CO2و Er،Cr: Y SGG Hydrkintic و اسید فسفریک

هدف از این مطالعه بررسی مقایسه ای استحکام باند برشی براکتهای ارتودنسی چسبانده شده به مینای آماده سازی شده با سه روش لیزر CO2و Er، Cr: Y SGG Hydrkintic و اسید فسفریک می باشد.
به منظور انجام این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی 90 عدد دندان پرمولر سالم کشیده شده، انتخاب و به 3 گروه سی تایی تقسیم شدند. گروه اول با اسید فسفریک 37% و گروه دوم با لیزر CO2 در تنظیم w3 j/cm2) 3/8) و گروه سوم با لیزر YSGG Hydrokinase Er،Cr: در تنظیمw 3 j/cm2) 3/8) آماده سازی شدند. سپس براکت اج وایز 022 استاندارد 3M (آمریکا) توسط باندینگ و کامپوزیت لایت کیور 3M بر روی دندان ها باند شد. برای تعیین استحکام باند برشی از دستگاه Universal Testing Machine تحت نیروی برشی با سرعت 1 میلی متر در دقیقه و جهت بررسی داده ها از آمار توصیفی و برای مقایسه دو به دو بین گروه ها از T test استفاده شد(P<0.05) میانگین استحکام باند برشی برای 3 گروه فوق براساس مگاپاسکال به ترتیب زیر است:گروه 1- 0/96± 11/33 گروه 2- 1/76±8/83 گروه 3- 2/23 ± 9/59 بیشترین مقدار استحکام باند در گروه اسیداچ است بدست آمد که اختلاف آماری مشخصی با سایر گروه ها نداشت (0/05 < P).
نتایج این مطالعه نشان داد که آماده سازی سطح مینا با اسید فسفریک 37%، استحکام باند بیشتری در مقایسه با لیزرهایHydrokinase، CO2 YSGG: Er، Cr دارد، ولی این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود. با توجه به انحراف معیار بیشتر گروه های لیزر در مقایسه با اسید اچ به نظر می رسد که استفاده کلینیکی از لیزر نیازمند تحقیقات و پژوهش های بیشتر می باشد