فناوری های علوم الکترونیک در پزشکی:درمان های غیرتهاجمی

رشد چشمگیر کاربرد فناوریهای نوین در علوم پزشکی، سالهای اخیر را بیش از هر زمان دیگربه صحنه تعامل متخصصان علوم الکترونیک و پزشکی تبدیل ساخته است. اگرچه سابقه استفاده از دانش و فناوریهای الکترونیک به دهه های قبل برگشته و به تدریج با ساخت دستگاه های پزشکی تکمیل گردیده، لیکن بکارگیری ابزارهای پیشرفته الکترونیکی در اعمال روش های نوین درمانی، بویژه در دو مقوله درمان های غیرتهاجمی و کم تهاجمی، از جمله امتیازات پزشکی نوین در مواجهه با بیماریها است.فناوریهای به کار رفته در دو مقوله مذکور با هدف رفع یا کاهش حداقلی نیاز به ورود فیزیکی به بدن و به منظور عدم آسیب به پوست، بافت ها و اعضاء فراگیر شده اند. کاربرداین فناوری ها به دلیل قابلیت بالای نوآوری وتجاری برجسته، در قالب چهار دسته: مدیریت جراحت، انتقال دارو، حسگرهای غیرتهاجمی، و پایشهای پوشیدنی مورد توجه قرارگرفته اند. در این میان"حسگرهای غیرتهاجمی"، به موجب قابلیت انعطاف بالاتر و استفاده بیشترشان، فراگیرترین کاربرد را در درمان های پزشکی داشته اند. البته سهولت در استفاده و مشاهده سریع و کوتاه مدت نتایج این حسگرها، نیز از عوامل موثر در توجه به آنها به شمار می رود. با عنایت به نقش کلیدی ابزارها و دستگاه های پیشرفته الکترونیک در اعمال روش‌های نوین درمانی،در نوشتار حاضر تلاش گردیده تا با معرفی نمونه‌هایی از این دستگاه ها، نحوه عملکرد آنها، مزیت ها و محدودیت های موجود، تصویری اجمالی از حال و آینده پزشکی الکترونیک به عنوان یک شاخه علمی شگفت انگیز ارایه و زمینه های فعالیت پژوهشی مرتبط با این فناوری‌ها مورد بحث قرارگیرد.