شناسایی و تعیین خصوصیت سلول های بنیادین سرطانی در ملانومای بدخیم موشی

یافته های جدید علمی در رابطه با چگونگی تشکیل سرطان پیشنهاد می کند که سرطان ها از زیر جمعیت کوچکی از سلول ها، تحت عنوان سلول های بنیادین سرطانی یا سلول های آغاز کننده تومور حاصل می شود. سلول های بنیادین سرطانی به دلیل حضور پمپ های انتقالی ABC در سطحشان نسبت به روش های درمانی معمول سرطان مقاوم هستند؛ بنابراین باقیماندن آن ها پس از درمان منجر به بازگشت سرطان و بروز متاستاز می شود. لذا شناسایی و تعیین هویت صحیح این سلول ها در انواع سرطان ها به منظور هدف گیری آن ها در روش های درمانی جدید، بسیار مهم و دارای اهمیت است. در این مطالعه با هدف طراحی روش ایمنی درمانی جدید برای هدف گیری سلول های بنیادین سرطانی ملانومای موشی در مرحله اول شناسایی و تعیین خصوصیات این سلول ها انجام شد.
ابتدا تومور ملانوما توسط رده سلولی ملانومایی B16F10 در موش C57BL/6 القا شد، سپس از توده توموری با استفاده از روش هضم آنزیمی سلول های هوموژن تهیه و توسط آنتی بادی های CD24 و CD44 رنگ آمیزی و جداسازی شدند. زیرجمعیت های سلولی به دست آمده از نظر توان تولید اسفیر در محیط فاقد سرم بررسی شدند. علاوه بر این؛ توانایی القای تومور زیر جمعیت های سلولی جدا شده با تزریق سریال رقت های متفاوت از سلول های مذکور به موش C57/BL6 مطالعه شد.
سلول های CD24+ به صورت معنی دار توان تولید اسفرویید بیشتری داشتند. در ارتباط با قدرت ایجاد تومور سلول های CD24-CD44+، سلول های دوگانه منفی CD24-CD44- و سلول های ملانوما رده B16F10 واجد قدرت تقریبا برابر (یک سلول از هر 21730 سلول) بودند. این توان در مورد سلول های CD24+CD44- یک سلول از هر 17426 سلول و در مورد سلول های دوگانه مثبت CD24+CD44+ یک سلول از هر 11295 سلول بود.
در مجموع سلول های دوگانه مثبت (CD24+CD44+) از نظر هر دو خصوصیت تولید اسفیر و القای تومور توانمندتر بودند که می تواند نشانه خصوصیت بنیادین این سلول ها باشد. بنابراین به عنوان سلول های بنیادین ملانومای موشی شناسایی و معرفی شدند.