اثر تزریق داخل بطنی سالوبرینال، یک مهار کننده جدید سنتز پروتئین، بر تشنجات ناشی از پنتیلن تترازول در موش صحرایی نر

سالوبرینال، که داروی مهارکننده سنتز پروتئین است، نقش مهمی در بهبود خواب و کاهش فعالیت عصبی، با افزایش فعالیت سیستم مهاری گاما آمینوبوتیریک اسید (γ- aminobutyric acid، GABA) دارد. بر این اساس هدف این مطالعه بررسی اثر این عامل بر تشنجات ناشی از پنتیلن تترازول می باشد.
در این مطالعه آزمایشگاهی نخست برای ثبت الکتروانسفالوگرام بوسیله عمل جراحی استریوتاکسی، سه الکترود روی جمجمه موش های صحرایی نر نصب و سپس یک کانول جهت تزریق داخل بطنی در بطن راست کاشته شد. پس از بهبودی، هر حیوان، حلال دارو (دیازپام 0/2 میلی گرم) به ازاء هر حیوان دوز 25 یا 50 میکروگرم سالوبرینال داخل بطنی و پس از 10 ساعت دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم پنتیلن تترازول به شکل زیر پوستی دریافت کرد. برای مدت 60 دقیقه کمیت های الکتروفیزیولوژیک و رفتاری تشنج ثبت و ارزیابی شد.
سالوبرینال در دوزهای 25 و 50 توانست زمان بروز حملات تونیک – کلونیک را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل به تعویق بیاندازد (p<0.05). علاوه براین، مدت زمان امواج تشنجی مغز (Epileptic Discharge Duration) و مدت زمان امواج تشنجی با دامنه بالا در فاز حمله (Ictal Discharge Duration) را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش داد (p<0.05). در حیواناتی که سالوبرینال دریافت کرده بودند، مراحل پایین تری از حملات تشنجی طبق معیار Racine مشاهده گردید (p<0.05).
نتایج این مطالعه نشان می دهد سالوبرینال می تواند در زمان کوتاهی پس از تزریق داخل مغزی موجب کاهش حملات صرعی شود و همچنین سنتز پروتئین در هنگام بروز حملات تشنجی امری ضروری است.