بررسی حساسیت ژنتیکی گاوهای بومی و هلشتاین ایران به جنون گاوی

در مطالعات سال های اخیر، ارتباط بین چندشکلی ناحیه پروموتور (حذف و درج 23 جفت بازی) و اینترون 1 (حذف و درج 12 جفت بازی) ژن PRNP (ژن کدکننده پروتئین پریون) و حساسیت به جنون گاوی اثبات شده است. درج این جایگاه ها مقاومت به جنون گاوی کلاسیک را در گاوها افزایش می دهد، در حالی که حذف این جایگاه ها باعث حساسیت بیشتر به جنون گاوی می شود. در این مطالعه فراوانی های آللی، ژنوتیپی، و هاپلوتیپی چندشکلی های ناحیه پروموتور و ناحیه اینترون 1 ژن PRNP در 3 نژاد هلشتاین ایران (50=n)، گلپایگانی (62=n)، و سیستانی (60=n) برآورد شد. استحصال DNA به روش استخراج نمکی تغییر شکل یافته انجام شد. ژن های مورد نظر با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر، و جایگاه های ذکرشده روی ژل پلی آکریل آمید تعیین ژنوتیپ شدند. داده های آللی به روش دقیق فیشر و داده های ژنوتیپی و هاپلوتیپی به روش مربع کای آزمون شدند. نتایج این تحقیق نشان داد هر 3 نژاد برای هر کدام از جایگاه ها به صورت مستقل در تعادل هاردی-واینبرگ بودند. فراوانی های آللی و ژنوتیپی هاپلوتیپی پلی مورفیسم حذف و درج 12 جفت بازی و 23 جفت بازی بین نژادهای مطالعه شده و گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقایسه شد. براساس یافته های این تحقیق این نتیجه حاصل شد که گاوهای گلپایگانی، از گاوهای سالم و مبتلای آلمانی مقاومت بیشتری در برابر جنون گاوی دارند.