میزان سنجی احساس امنیت شهروندی در مقایسه بافتهای فرسوده و نوسازی شده با همستانهای شهری؛ مورد پژوهی: محله شالبافان و جولان، شهر همدان

در بافتهای فرسوده شهری به دلیل عدم توجه و از بین رفتن حس تعلق، زمینه لازم برای بروز آسیب های اجتماعی فراهم می باشد. یکی از مهمترین اهداف نوسازی بافت های فرسوده شهری ارتقای ایمنی و آرامش در محلات است که از طریق گسترش امنیت کالبدی حاصل می شود. بر این اساس طراحی و برنامه ریزی شهری باید بستر را جهت افزایش رضایتمندی شهروندی و شکل گیری سرمایه اجتماعی در ساختار شهری فراهم سازد، بدین منظور باید علاوه بر سنجش میزان واقعی امنیت، به ارزیابی احساس امنیت از دید شهروندان نیز توجه داشت. رویکرد جلوگیری از جرایم شهری با تکیه بر طراحی محیطی نیز زمینه لازم جهت کاهش جرایم را فراهم آورده است. محله شالبافان و جولا ن شهر همدان، از محلا ت قدیمی و اصیل این شهر متشکل از محلا ت جولا ن، نظربیک و شالبافان می باشد که در آن طرح بهسازی و نوسازی بافت فرسوده تهیه و انجام شده است. در این پژوهش با استفاده از نتایج حاصل از پرسشنامه که توسط ساکنین تکمیل گردیده، سعی بر این است تا ضمن بررسی تاثیرات طرح انجام شده بر احساس امنیت از دید شهروندان در مقایسه مقوله احساس امنیت بین ساکنان بافتهای فرسوده شهری و بافتهای نوسازی شده، راهکارهایی جهت ارتقای آن نیز ارائه شود.