مشروطه خواهی یک شاعر اجتماعی، محمدتقی بهار

مشروطیت از مهم ترین وقایعی است که در تاریخ کهن ایران رخ داده، میل به آزادی، عدالت و حاکمیت مردم بر سرنوشت خود و بهره جویی از قانون و مجلس و زندگانی بر اساس آن، از جمله دلایل رویکرد ایرانیان به این جنبش سرنوشت ساز بوده است. این دگرگونی در سایه ی مجاهدتی بزرگ محقق شد و بر تمام ارکان جامعه از جمله شعر و ادبیات تاثیر گذاشت. شاعران نیز از طریق روزنامه ها و محافل عمومی و سیاسی با مردم روبرو شدند و آثارشان را برای ترغیب و تشجیع توده ی بیدار شده سرودند. ملک الشعرای بهار به عنوان سیاستمدار، محقق و شاعری برجسته از ثمرات درخت مشروطه خواهی ایرانیان محسوب می شود که قلم و سخنش را در مسیر مبارزه همچون سلاحی موثر به کار گرفته است. او در هر زمانی نسبت به اتفاقات اجتماعی حساسیت نشان داده و از نبوغش برای بیداری مردم و حاکمان بهره برده است؛ از وقایع اجتماعی و سیاسی تاثیر پذیرفته و به عنوان یک شاعر مبارز، روشنفکر و مردمی به هدایت جامعه در مسیر آزادی و پیشرفت تاکید کرده است. در مقاله ی حاضر ضمن گذری بر زندگی و آثار این شاعر مبارز با بهره جویی از روش کتابخانه ای جایگاه موثر او را در جنبش مشروطه خواهی ایرانیان به نظاره می نشینیم.