رابطه تعارض کار- خانواده با تمایل به ترک پرستاران

امروزه بیمارستان ها هزینه های مالی و انسانی بسیار زیادی با ترک خدمت پرستاران متحمل می شوند. عوامل مختلفی در ترک خدمت پرستاران تاثیرگذار هستند که یکی از آنها تعارض کار- خانواده است. از این رو هدف این تحقیق، تعیین رابطه تعارض کار- خانواده با میزان تمایل به ترک پرستاران می باشد.
این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی پیمایشی است که 257 پرستار از بیمارستان های امام خمینی، فیروزگر، دی و هاشمی نژاد شهر تهران که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند در آن شرکت نمودند. داده ها به کمک پرسشنامه های استاندارد تعارض خانواده-کار Carlson و همکاران و پرسشنامه ترک خدمت Tei و Yamazakei جمع آوری گردید. داده ها به روش Path analysis و همچنین آزمون های Pearson Correlation، Independent-Samples T-Test توسط نرم افزارهای LISREL و SPSS نسخه 16 مورد تحلیل قرار گرفتند.
آزمون Path analysis نشان داد که تعارض کار- خانواده رابطه مثبت و معنی داری (0/9 = β) با میزان تمایل به ترک پرستاران دارد (0/01 > P). همچنین نتایج آزمون همبستگی Pearson مشخص نمود که جنسیت با تعارض کار- خانواده (0/13 = r و 0/05 > P)، تمایل به ترک با سن (0/15 = r و 0/05 > P) و سابقه خدمت (0/17 = r و 0/01 > P) همبستگی مثبت و معنی داری دارند. در نهایت نیز به کمک آزمون Independent-Samples T-Test مشخص شد که میزان تعارض کار- خانواده بیمارستان های بخش دولتی بیشتر از بیمارستان های بخش خصوصی است (0/02 = P)؛ اما در مورد میزان تمایل به ترک پرستاران بخش خصوصی و دولتی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0/66 = P).
نتیجه گیری کلی: آگاهی و شناخت از میزان تعارض کار- خانواده پرستاران می تواند در کاهش تبعات و نتایج منفی آن همچون ترک خدمت پرستاران، نقش بسزایی ایفا کند و مبنای مناسبی جهت اتخاد استراتژی های کارا و اثربخش مدیریت منابع انسانی فراهم آورد.