بررسی رابطه بین مدل برنامه ریزی درسی مرجح اعضای هیئت علمی با روشها و راهبردهای تدریس و فنون ارزشیابی مورد استفاده آنان

رویکردهای اعضای هیئت علمی به برنامه ریزی درسی مبنای به کارگیری روش های تدریس، راهبردهای تدریس و فنون ارزشیابی آنهاست. هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه بین مدل برنامه ریزی درسی مرجح اعضای هیئت علمی با روش ها و راهبردهای تدریس و فنون ارزشیابی مورد استفاده آنان بود. روش تحقیق توصیفی – پیمایشی از نوع تبیینی و جامعه تحقیق شامل کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه شیراز شامل 661 نفر در سال 90-1389 بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای71 عضو هیئت علمی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس محقق ساخته مدل برنامه ریزی درسی و پرسشنامه بررسی عملکرد اعضای هیئت علمی در فرایند یاددهی و یادگیری بود که پس از محاسبه روایی و پایایی توزیع و جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون فریدمن و تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که مدل برنامه ریزی درسی نیمه متمرکز مدل مرجح اعضای هیئت علمی دانشگاه شیراز است، رابطه معناداری بین مدل برنامه ریزی درسی مرجح اعضای هیئت علمی با روش ها و راهبردهای تدریس آنان وجود دارد، تعامل مدل برنامه ریزی درسی و سابقه تدریس اعضای هیئت علمی با روش ها، راهبردهای تدریس و فنون ارزشیابی آنان رابطه معنادار دارد و تعامل مدل برنامه ریزی درسی مرجح با مرتبه علمی اعضای هیئت علمی با روش ها و راهبردها و فنون ارزشیابی آنان رابطه معنادار ندارد.