ارتباط ویژگی های شخصیتی، حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی با عملکرد تحصیلی دانشجویان

تلاشهای نظری و پژوهشی صاحبنظران متعدد موجب گسترش فزاینده ای در تحلیل و تبیین عوامل مرتبط با عملکرد تحصیلی شده است. از آنجا که عملکرد تحصیلی دانشجویان به عنوان معیار مهم کیفیت نظام آموزش عالی در نظر گرفته می شود، مطالعه عوامل مرتبط با آن اهمیت ویژه ای می یابد. پژوهش حاضر با هدف ارتباط ویژگی های شخصیتی، حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی با عملکرد تحصیلی انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده علوم انسانی دانشگاه کاشان بود و 250 دانشجوی زن و مرد به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه پنج عاملی شخصیت نئو (NEO-FFI)، مقیاس حمایت اجتماعی شربورن و استوارت (MOS – SSS) و مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران(SWLS) استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامه پنج عاملی شخصیت با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای هر یک از پنج رگه روان رنجورخویی، برونگرایی، باز بودن به تجربه، توافق پذیری و باوجدان بودن به ترتیب 88/0، 80/0، 79/0، 76/0 و 83/0 و برای مقیاسهای حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی به ترتیب 97/0 و 87/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو صفت روان رنجورخویی و با وجدان بودن با عملکرد تحصیلی ارتباط معنادار وجود دارد. همچنین، بین حمایت اجتماعی با عملکرد تحصیلی ارتباط معنادار وجود ندارد. در حالی که بین رضایت از زندگی با عملکرد تحصیلی ارتباط معنادار وجود دارد. در مجموع یافته ها موید آن است که عملکرد تحصیلی با ویژگی ها و صفات پایدار فردی دانشجویان و با رضایتمندی آنان از موقعیتهای زندگی رابطه دارد. بنابراین، توجه به عوامل فردی و محیطی موثر در پیشرفت تحصیلی دانشجویان و شناسایی عوامل موثر در رضایتمندی آنان می تواند حایز اهمیت باشد.