بررسی ارتباط فاکتور V لیدن و جهش ژن پروترومبین با سکته قلبی حاد

سکته قلبی در افراد جوان پدیده شایعی نیست، اما به علت میزان بالای مرگ و میر ناشی از آن، مسائل روحی و روانی و اقتصادی زیادی همراه دارد. در این مطالعه ارتباط میان فاکتورهای ژنتیکی و غیر ژنتیکی با سکته قلبی حاد در افراد کم تر از 50 سال مورد بررسی قرار گرفته است.
مطالعه ی حاضراز نوع مورد- شاهدی بود که روی 101 بیمار کم تر از 50 سال با تشخیص سکته قلبی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت فاطمه الزهرا (س) ساری و 101 فرد به عنوان شاهد انجام گرفت. اطلاعات دموگرافیک RFLP-PCR لیدن و پروترومبین هر یک از بیماران و گروه شاهد با روش V و عوامل خطر ثبت شد و ژن های فاکتور مورد بررسی مولکولی قرار گرفت. 4 درصد) و در یک / 94 درصد) نرمال، در 10 مورد هتروزیگوت (95 / لیدن در 191 نفر (55 -V ژن فاکتور 6 درصد) و در گروه شاهد 3 بیمار / 0 درصد) گزارش شده بود. در گروه مورد 7 بیمار (9 / مورد نیز هوموزیگوت (49 نیز در 197 نفر G20210A جهش ژن پروترومبین. (p=0/ لیدن هتروزیگوت بودند (27 -V 2/97 درصد) از نظر فاکتور) 2 درصد) هتروزیگوت گزارش شده بود که بین دو گروه / 97/5 درصد) از افراد مورد بررسی نرمال و تنها در 5 نفر (5). (p=0/ اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد (17 در این افراد نسبت به افراد نرمال (G20210A لیدن و پروترومبین V شیوع دو فاکتور ژنتیکی (فاکتور اختلاف معنی داری نداشت. مطالعات بیشتر جهت لزوم بررسی این فاکتورها در این گروه سنی توصیه می گردد.