بررسی موانع رعایت اخلاق حرفه ای در عملکرد پرستاران از دیدگاه مدیران پرستاری بیمارستان های شهر قم در سال 1392

زیر بنای انجام مراقبت های پرستاری شایسته در جوامع امروز و دنیای آینده؛ تربیت پرستارانی است که واجد اخلاق حرفه ای باشند. با توجه به عملکرد ضعیف رعایت اخلاق حرفه ای، این مسئله اولین اقدام در رفع مشکلات و ارائه راه حل ضروری است. این پژوهش با هدف تعیین موانع رعایت اخلاق حرفه ای در عملکرد پرستاران از دیدگاه مدیران پرستاری بیمارستان های دولتی و غیر دولتی شهر قم در سال 1392 انجام گردید.
این پژوهش، از نوع توصیفی- مقطعی است که با مشارکت مترون ها، سوپروایزرها و سرپرستاران بیمارستان های دولتی و غیر دولتی قم به صورت سرشماری انجام گردید. نمونه ها با احتساب ریزش به تعداد 96 نفر مشخص شدند. به منظور جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای استاندارد شامل دو بخش؛ اطلاعات دموگرافیک و موانع رعایت معیار های اخلاق حرفه ای در سه حیطه مدیریتی، محیطی و فردی - مراقبتی استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری - توصیفی (فراوانی مطلق، درصد فراوانی نسبی، میانگین و انحراف معیار) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. اغلب پاسخ دهندگان به نقش باز دارنده در هر سه دسته عوامل محیطی(0/77±3/73)، مدیریتی (0/8±3/71) و فردی- مراقبتی (0/69±3/62) در رعایت معیارهای اخلاق حرفه ای موافق بودند. مهم ترین موانع رعایت اخلاق حرفه ای در حیطه مدیریتی شامل: کمبود پرسنل (1/1±4/22) در زمینه محیطی، گویه تغییرات بیولوژیک بدن در شیفت کاری شبانه (0/89±3/97) و در حیطه فردی- مراقبتی گویه راضی نبودن نیازهای پایه مانند: کفایت درآمد یا استراحت کافی در پرسنل پرستاری (1/17±3/87) بود.
عوامل محیطی به عنوان مهم ترین جنبه های تاثیرگذار در رعایت نکردن معیار های اخلاق حرفه ای شناخته شدند. مدیران سازمان های بهداشتی - درمانی با بررسی های دوره ای در زمینه رعایت اخلاق حرفه ای و موانع آن به تعیین وضعیت موجود پرداخته و منطبق با آن راهکارهای دیگر را در خصوص رفع موانع از جمله: مسائل محیط کاری ارائه و به اجرا گذاشتند.