تاثیر پوست انار عصاره گیری نشده و عصاره گیری شده بر فراسنجه های تولید گاز با استفاده از شیرابه شکمبه گوسفند نژاد قزل

هدف از این پژوهش بررسی ارزش تغذیه ای پوست انار عصاره گیری شده با و بدون استفاده از پلی اتیلن گلیکول بر کنیتیک تولید گاز به روش آزمایشگاهی و برخی فراسنجه های تخمیر شکمبه ای همانند نیتروژن آمونیاکی، اسیدهای چرب فرار و جمعیت پروتوزوآدر گوسفند بود. مقادیر کل ترکیبات فنولیک (01/0P<)، تانن کل (01/0P<)، اسید گالیک آزاد (01/0P<) و گالوتانن (01/0P<) در پوست انار عصاره گیری شده در مقایسه با عصاره گیری نشده کاهش یافت. با استفاده از پلی اتیلن گلیکول همراه با پوست انار عصاره گیری نشده، مقادیر تولید گاز در 24 ساعت (01/0P=)، گوارش پذیری ماده آلی (047/0P=)، انرژی قابل متابولیسم (018/0P=)، سوبسترای هضم شده واقعی (01/0P<)، تولید گاز بالقوه (b) (01/0P<) افزایش یافت، ولی تولید پروتئین میکروبی، ضریب تفکیک و محصول گاز تحت تاثیر قرار نگرفتند. عصاره گیری سبب افزایش تولید پروتئین میکروبی و مقدار ضریب تفکیک گردید (01/0P<). افزودن پلی اتیلن گلیکول به پوست انار عصاره گیری نشده مقدار اسیدهای چرب فرار کل (04/0P=) و استات را افزایش داد. استفاده از پلی اتیلن گلیکول همراه با پوست انار عصاره گیری نشده و عصاره گیری شده نیتروژن آمونیاکی را افزایش داد (01/0P<). استفاده از پلی اتیلن گلیکول و عصاره گیری، مقدار کل پروتوزوآ (01/0P<) و زیر خانواده انتودینیوم (01/0P<) را افزایش داد، ولی تعداد زیر خانواده دیپلودینینه (01/0P<) با افزودن پلی اتیلن گلیکول افزایش یافت. در کل، استفاده از پلی اتیلن گلیکول سبب بهبود ارزش غذایی پوست انار شد، در حالی که عصاره گیری تاثیر منفی بر ارزش غذایی پوست انار داشت. به هر حال انجام مطالعات درون تنی برای بررسی بیشتر تاثیر استفاده از این محصول بر بازده کاربرد انرژی و پروتئین در نشخوارکنندگان، پیشنهاد می شود.