تاثیرجیره های غذایی حاوی اوره و ملاس بر عملکرد پروار و نیتروژن اوره ای خون بره های نر عربی

به منظور بررسی تاثیر جیره های غذایی حاوی اوره و ملاس بر عملکرد پروار و نیتروژن اوره ای خون بره های پرواری، از 72 راس بره ی نر عربی در قالب طرح کاملا تصادفی و با آزمایش فاکتوریل 4 × 3، به مدت 90 روز استفاده گردید. جیره های آزمایشی حاوی سطوح صفر، 0/5، 1 و 1/5 درصد اوره، و هر کدام در سه سطح صفر، 7/5 و 15 درصد ملاس، با پروتئین خام و انرژی قابل متابولیسم یکسان بود. جیره های غذایی به شکل کاملا مخلوط تهیه شد و تا حد اشتها دو بار در روز به بره ها تغذیه گردید. نتایج نشان داد که بیش ترین و کم ترین افزایش وزن روزانه به ترتیب مربوط به بره های تغذیه شده با سطوح صفر و 51/5 درصد اوره بود (p < 0.05). استفاده از سطوح مختلف ملاس اثر معنی داری بر افزایش وزن روزانه ی بره ها نداشت. اثر متقابل اوره و ملاس تاثیری بر افزایش وزن روزانه ی بره ها نداشت، اما ماده ی خشک مصرفی روزانه و ضریب تبدیل خوراک، تحت تاثیر سطوح مختلف اوره یا ملاس، و اثر متقابل آن ها قرار گرفت (p < 0.05). بیش ترین و کم ترین غلظت نیتروژن اوره ای خون بره ها به ترتیب مربوط به جیره های غذایی حاوی 1/5 و 0/5 درصد اوره و به ترتیب 29/42 و 26/78 میلی گرم در دسی لیتربود (p < 0.05). غلظت نیتروژن اوره ای خون تحت تاثیر ملاس قرار نگرفت، اما اثر متقابل اوره و ملاس، نیتروژن اوره ای خون را تحت تاثیر قرار داد (p < 0.05). به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده چنین می توان دریافت که با استفاده از 1/5 درصد اوره به همراه 7/5 درصد ملاس در جیره ی بره های پرواری می توان، هزینه ی خوراک مصرفی برای هرکیلوگرم افزایش وزن زنده را کاهش داد.