مقایسه بالینی اثر بی هوشی کتامین و پروپوفل در سیاه ماهی

در مطالعه ی حاضر چگونگی روند بی هوشی بالینی با دو داروی بی هوش کننده ی کتامین هیدروکلراید و پروپوفول به روش غوطه وری در سیاه ماهی (Capoeta damascina) بررسی شده است. بدین منظور تعداد 10 قطعه سیاه ماهی با وزنی در حدود 200-100 گرم تهیه و به دو گروه تقسیم شدند. کتامین با دوز 100 و پروپوفول با دوز 10 میلی گرم در لیتر آزمایش شدند. شروع بی هوشی، مدت زمان بی هوشی و برگشت از بی هوشی در هر گروه ثبت شد. طبق نتایج زمان شروع اثر بی هوشی با داروی پروپوفول در مقایسه با کتامین به شکل معناداری (05 /0p<) کوتاهتر بود؛ هم چنین طول اثر بی هوشی با پروپوفول در مقایسه با کتامین به شکل معناداری (05 /0p<) بیشتر بود. چنانچه اشاره شد، شروع اثر کتامین کندتر و پایداری اثرش کمتر بود. استفاده از داروی پروپوفول به شکل غوطه ور سازی نسبت به کتامین به ایجاد بی هوشی با القای سریع، زمانی طولانی تر و تاثیری پایدارتر انجامید. با توجه به این موارد، داروی کتامین جهت ایجاد بی هوشی توصیه نمی شود؛ زیرا نه مقرون به صرفه است و نه قادر است بی هوشی طولانی تری ایجاد نماید. در این مطالعه فقط به ارزیابی بالینی اثرات پروپوفول بر سیاه ماهی پرداخته شد و تاثیر دارو بر آنزیم های کبدی یا تعداد تنفس، ضربان قلب و یا دمای بدن ماهی مورد بررسی قرار نگرفت.