بررسی تاثیر پودرزنجبیل بر شاخص های بیوشیمیایی کبدی، کلیوی و پانکراسی موش صحرایی

زنجبیل ریشه گیاه Zingiber officinale است که فراورده های دارویی آن به صورت پودر، عصاره، قرص و تنتور در درمان بیماری های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
همچنان که زیاده روی در مصرف هر دارویی می تواند مشکلاتی را در بر داشته باشد، نیاز است که میزان مناسب زنجبیل نیز مانند هر داروی دیگری مشخص گردد تا عوارض جانبی آن به حداقل کاهش یابد.
کبد، کلیه و پانکراس از ارگان های بسیار مهم بدن هستند که سلامت آن ها حائز اهمیت است به منظور مشخص شدن تاثیر دوزهای مختلف پودر زنجبیل بر ارگان های مذکور، پس از گذشت دوره های زمانی 14 و 28 روز از تجویز خوراکی پودر زنجبیل به میزان 45، 65و100 میلی گرم بر کیلوگرم به 70 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار از آن ها خونگیری بعمل آمد و میزان فعالیت آسپارتات آمینو ترانسفراز(AST)، آلانین آمینو ترانسفراز(ALT)، آمیلاز و میزان اوره، کراتینین و بیلی روبین تام با استفاده از روش-های استاندارد مشخص گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بین میانگین فعالیت AST در گروه های دریافت کننده پودر زنجبیل به میزان 65 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 28 روز (گروه هایB2، B3) در مقایسه با گروه کنترل اختلاف آماری معنی دار وجود دارد (05 /0 P<) اما دیگر پارامترها در مقایسه با گروه کنترل اختلاف آماری معنی داری نشان ندادند (05 /0 P>).
از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که مصرف خوراکی پودر زنجبیل حتی با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 28 روز هیچ-گونه اثر جانبی بر کبد، کلیه و پانکراس ندارد.