مقایسه نتایج پیوند نفوذی قرنیه و پیوند لایه ای عمیق قدامی قرنیه در بیماران مبتلا به قوز قرنیه و کراتوکونژنکتیویت بهاره

مقایسه پیامدهای بالینی پیوند نفوذی قرنیه (PK، penetrating keratoplasty) و پیوند لایه ای عمیق قدامی قرنیه (DALK، deep anterior lamellar keratoplasty) در بیماران مبتلا به قوز قرنیه و کراتوکونژنکتیویت بهاره (VKC، vernal keratoconjunctivits).
روش پژوهش: در این مطالعه گذشته نگر، نتایج جراحی PK (43 چشم) و DALK (26 چشم) در 69 چشم مبتلا به قوز قرنیه همراه با VKC از نظر بهترین دید اصلاح شده (BCVA)، عیب انکساری، عوارض و میزان شفافیت پیوند مقایسه شدند.
میانگین سنی بیماران در گروه PK 7.6±27/0 سال و در گروه DALK 9.6±27/1 سال بود (P=0.97). میانگین زمان پی گیری در گروه های PK و DALK به ترتیب 21/7±42/1و 21/1±34/9 ماه بود(P=0.18). میانگین BCVA بعد از عمل در گروه PK 0.09±0.15 لوگمار و در گروه DALK 0.15±0.20 لوگمار بود 0.08 =P).
BCVA برابر یا بیش تر از 20/40 در 95.2 و 88.5 درصد چشم ها به ترتیب در گروه PK و DALK به دست آمد (0.31 =P). مشکلات مرتبط با اپی تلیوم در 07/0 و 42/3 درصد چشم ها به ترتیب در گروه های PK و DALK مشاهده شد (0.001 =P). عوارض مرتبط با بخیه از جمله آبسه (به ترتیب 16.3 و 53.8 درصد، 0.001 =P) و ایجاد عروق جدید در مسیر بخیه (به ترتیب 2.3 و 34.6 درصد، 0/001>P) در گروه PK کم تر از گروه DALK بود. در آخرین معاینه بعد از عمل با میانگین پی گیری به ترتیب 33/0 و 32/1 ماه، میزان بقای بدون رد پیوند در گروه PK 50/0درصد و در گروه DALK 33.3 درصد بود (0.89=P). در آخرین معاینه پی گیری، همه پیوندها در گروه PK و 96.2 درصد پیوندها در گروه DALK شفاف باقی ماندند (0.75=P).
در بیماران مبتلا به قوز قرنیه همراه با VKC، پیامدهای بالینی پیوند قرنیه به روش PK و DALK قابل مقایسه اند. اما از آن جا که عوارضی از جمله ایجاد عروق جدید در مسیر بخیه و آبسه مرتبط با بخیه به دنبال DALK شایع ترند، پی گیری دقیق تر بیماران پس از DALK ضروری است.