بررسی میزان آگاهی پرسنل پزشکی بیمارستان های آموزشی درمانی شهرستان خرم آباد از معیار FOUR در سال 1390

 برای ارزیابی سطح هوشیاری و پیش‌آگهی بیماران در بخش مراقبت‌های ویژه داشتن یک مقیاس استاندارد ضروری است. تاکنون مقیاس‌های زیادی برای تعیین سطح هوشیاری مورد استفاده قرار گرفته‌اند. معیار FOUR یک مقیاس جدید است که با در نظر گرفتن محدودیت‌های GCS[1] توسعه یافته است و می‌تواند در بخش مراقبت‌های ویژه مفید باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان آگاهی پرسنل پزشکی از معیار FOUR در بیمارستان‌های آموزشی درمانی شهر خرم‌آباد در سال 1390 است.

مواد و روش‌ها:

 این پژوهش یک پژوهش توصیفی – تحلیلی – مقطعی است. نمونه‌گیری با روش تصادفی طبقه‌ای از بین پرستاران بیمارستان‌های آموزشی شهر خرم‌آباد انجام شد و حجم نهایی نمونه به 90 نفر رسید. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته‌ای بود که دارای روایی محتوی و صوری و شامل دو قسمت اطلاعات دموگرافیک و 24 سوال در مورد میزان آگاهی و نیز در مورد معیار FOUR بود. پس از جمع‌آوری، داده‌ها با نرم‌افزارSPSS-16  آنالیز و از تست‌های کای دو  و تی تست استفاده شد.

یافته‌ها:

 تعداد نمونه‌ها 90 نفر با میانگین سنی 31±28/7 و محدوده سنی 23 تا50 سال و سابقه کار 1 تا 28 سال با میانگین 8/6 ± 75/7 بود. 4/24٪ نمونه‌ها مرد و 6/75٪ آنها زن بودند. میانگین و انحراف معیار نمره کل آزمون 93/6 و 9/5± بود. میزان آگاهی نمونه‌ها در موضوع مورد مطالعه 60% در حد ضعیف 4/34% در حد متوسط و 6/5% در حد خوب بود. تفاوت آماری معنی‌داری بین میزان آگاهی با جنس، مدرک تحصیلی، بخش محل خدمت، وضعیت تاهل و شرکت در سمینار وجود نداشت. بین میزان آگاهی با سن، سابقه کار و خدمت در بیمارستان‌های شهر تفاوت معنی‌داری وجود داشت (05/0 <p).

نتیجه‌گیری: 

نتایج نشان داد که سطح آگاهی در مورد معیار FOUR ضعیف است. با توجه به معتبر و کاربردی بودن معیار FOUR، نیاز هست که با دادن آموزش‌های لازم (هم دیداری و هم نوشتاری)، سطح آگاهی پرسنل را بالا برد تا بتوان از این معیار  به عنوان جایگزین مناسبی برای GCS در ارزیابی سطح هوشیاری بیماران کمایی استفاده کرد.