تاثیر علفکش های انتخابی پنبه و سویا روی رشد میسلیومی قارچ Rhizoctonia solani عامل بیماری مرگ گیاهچه

این پژوهش به منظور بررسی اثر چهار علفکش تری فلورالین، اتال فلورالین، آلاکلر و متریبوزین روی میزان رشد پرگنه قارچ Rhizoctonia solani گروه آناستوموزی 4، عامل بیماری مرگ گیاهچه در پنبه و سویا، در سال 90- 1389 در بخش تحقیقات علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، انجام شد. ابتدا واکنش رشد میسلیومی پرگنه این قارچ نسبت به علفکش ها در محیط کشت پی دی ای بررسی گردید. سپس این واکنش با دیسک های کاغذ واتمن آغشته به علفکش در سه غلظت متفاوت در مقایسه با شاهد بدون علفکش آزمایش شد. نتیجه آزمایش استفاده از غلظت های بالای علفکش در محیط کشت نشان داد که محیط کشت حاوی تری فلورالین در غلظت های 12500 و 25000 پی پی ام، اتال فلورالین در غلظت های 17500 و 35000 پی پی ام و آلاکلر در غلظت های 20000 و 40000 پی-پی ام، به طور کامل از رشد رویشی این قارچ جلوگیری کردند. متریبوزین در غلظت های 2500 و 5000 پی پی ام، اگر چه باعث توقف کامل این قارچ نشد ولی در مقایسه با شاهد سبب کاهش معنی دار رشد پرگنه گردید. آزمایش در غلظت های پایین تر علفکش ها در محیط پی دی آنشان داد که آلاکلر، تری-فلورالین، اتال فلورالین به ترتیب با غلظت های 509، 318 و 445 پی پی ام در محیط کشت موجب کاهش معنی دار رشد میسلیومی قارچ شدند. در میان تیمارهای اخیر، تاثیر آلاکلر بیشتر از سایر علفکش ها ارزیابی شد و متریبوزین با غلظت 64 پی پی ام تاثیر معنی داری روی رشد قارچ نداشت. همچنین در آزمایش دیسک های آغشته به علفکش ها در غلظت های مختلف، در مقایسه با شاهد، قراینی از واکنش بیمارگر نسبت به علفکش ها بدست نیامد.