گروه بندی ارقام مختلف گندم از نظر تحمل شوری بر اساس برخی شاخص های بیوشیمایی و فیزیولوژیک

این مطالعه به منظور مقایسه و گروه بندی 52 رقم گندم از نظر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان طراحی و اجرا شد. بررسی ارقام در شرایط آزمایشگاهی در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه مراغه در سال 1391 انجام شد.گیاهچه های پرورش یافته به روش هواکشت، پس از رسیدن به مرحله 4 تا 5 برگی، به مدت 10 روز در تنش شوری 200 میلی مولار قرار گرفتند. بعد از سپری شدن زمان مذکور میزان فعالیت آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، انواع سوپراکسید دیسموتاز، میزان مالون دی آلدئید، پراکسید هیدروژن، سدیم، پتاسیم و کلر اندازه گیری شد. ژنوتیپ ها با استفاده از تجزیه خوشه ایدر سه گروه مجزا گروه بندی شدند. ارقامی مانند کرخه، آرتا و البرز در یک گروه متمایز دسته بندی شدند که دارای کمترین میزان پارامترهای کاتالاز، پراکسیدهیدروژن و مالون دی آلدئید و مقادیر قابل توجه آنزیم های آنتی اکسیدان بودند. به طور کلی اگرچه تجمع عناصر سدیم و کلر در شرایط تنش شوری در این ارقام بالاست اما به دلیل افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان شدت آسیب به بیومولکول ها کاهش یافته و از بروز تنش اکسیداتیو ممانعت شده است. همچنین به نظر می رسد توانایی سمیت زدایی عناصر سدیم و کلر در سلول های برگ از ویژگی های مهم آنها باشد. به طور کلی، با توجه به ویژگی های مختلف تحمل شوری در ارقام مورد مطالعه، می توان آنها را در برنامه های اصلاحی مورد استفاده قرار داد.