بررسی رشد و تکامل عصبی کودکان با سن بالای 3 سال و سابقه ابتلا به آترزی مری یا فتق دیافراگماتیک مادرزادی

آترزی مری یک مالفورماسیون مادرزادی است که 1 در 2500 تولد رخ می دهد و اولین بار در سال 1670 توسط Durston توصیف شد. فتق دیافراگماتیک مادرزادی (CDH) به یک آنومالی آناتومیک گفته می شود که در آن به دلیل بسته شدن ناکامل غشای پلوروپریتونئال احشای داخل شکمی به داخل قفسه سینه وارد می شوند. به دلیل نبود یک مطالعه جامع که به بررسی رشد، سیر و اختلالات تکاملی عصبی نوزادانی که با آترزی مری و یا فتق دیافراگماتیک به دنیا می آیند پرداخته باشد بر آن شدیم تا این مطالعه را به انجام برسانیم.
از میان کودکان بستری شده در بیمارستان کودکان تبریز که تحت عمل جراحی برای آترزی مری و یا فتق دیافراگماتیک قرار گرفته بودند تعداد 60 کودک (30 مورد آترزی مری و 30 مورد هرنی دیافراگماتیک) وارد مطالعه شدند. ارزیابی تکامل عصبی با سیستم نمره دهی ASQ انجام و نمره حیطه های مختلف شناختی و حرکتی به طور جداگانه محاسبه و جمع بندی و با نقاط برش مربوط به هر حیطه که توسط وزارت بهداشت و درمان تعیین گردیده مقایسه شد. رشد کودکان با اندازه گیری قد، وزن و دور سر و محاسبه ی نمایه ی توده بدنی مشخص شدند.
در بررسی بیماران با آترزی مری از بین 30 بیمار پیگیری شده پس از 3 سال 17 مورد (6/56 درصد) دارای BMI نرمال، 9 مورد (30 درصد) دارای BMI زیر صدک 5 درصد و 4 مورد (3/13 درصد) دارای BMI بالای صدک 95 درصد بودند. همچنین در بررسی تکامل عصبی بیماران در پنج حیطه ی موردمطالعه درمجموع 4 بیمار دارای تکامل عصبی غیرطبیعی بودند. در بررسی بیماران با فتق دیافراگماتیک از بین 30 بیمار پیگیری شده پس از 3 سال 16 مورد (53 درصد) دارای BMI نرمال، 8 مورد (26 درصد) دارای BMI زیر صدک 5 درصد و شش مورد (20 درصد) دارای BMI بالای صدک 95 درصد بودند. همچنین در بررسی تکامل عصبی بیماران مبتلا به فتق دیافراگماتیک در 5 حیطه ی موردمطالعه درمجموع 3 بیمار دارای تکامل عصبی غیرطبیعی بودند.
به طورکلی بیماران با هرنی دیافراگماتیک و آترزی مری نیاز به مراقبت ویژه ازنظر تکامل، شنوایی، رشد و تغذیه دارند. مقالات ذکر کرده اند که برخی از این بیماران که در آینده دچار مشکلات شنوایی یا دچار مشکلات تکلمی می باشند در دوره ی نوزادی تست های نرمال داشته اند. این امر نیاز به مطالعات آینده نگر را بیشتر گوشزد می کند.