کلید گم شده امنیت اجتماعی در سکونتگاه های غیررسمی (مطالعه سکونتگاه غیررسمی دولت آباد کرمانشاه)

ارتقای امنیت اجتماعی و راهکارهای آن به شکل خاص در سکونتگاه های غیررسمی هدف این تحقیق است. بر این اساس به دنبال شناسایی کامل ساختارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی در این مناطق هستیم تا از این طریق به چگونگی امنیت اجتماعی در این سکونتگاه های شهری پی ببریم.
روش پیش برنده اصلی در این تحقیق روش کیفی است. در این تحقیق از ابزارهای روشی متنوعی همچون مطالعه اسنادی و کتابخانه ای، مشاهده میدان تحقیق، مصاحبه انفرادی و از همه مهم تر مصاحبه های گروهی بهره گرفته شده است. 9 گروه تحقیق ناهمگون با 8-10 نفر از ساکنان سکونتگاه دولت آباد کرمانشاه تشکیل شد که با این 9 گروه تحقیق به اشباع نظری رسید.
بیانگر آن است که سکونتگاه مذکور در دهه های قبل (منظور قبل از دهه 80 است که طرح توانمندسازی اجرا شد) در حوزه های مختلف اقتصادی، فضایی- کالبدی، اجتماعی و فرهنگی (عوامل بنیادی) دارای نارسایی ها و کمبودهایی بوده است که بر روی شاخص های امنیت اجتماعی آثار منفی داشته است. تغییر در این عوامل بنیادی تحت تحولات صورت گرفته ناشی از توانمندسازی در این منطقه دارای اثرات مثبتی بر روی متغیرهای امنیتی بوده است.
توانمندسازی همه جانبه در سکونتگاه های غیررسمی با اصلاح کژکارکردهای منتج از شرایط حاکم بر این سکونتگاه ها مرتبط است. توانمندسازی در این مناطق تاثیر خطی و جمع شونده بر روی شاخص های امنیت اجتماعی ندارد بلکه دارای تاثیر هم افزاینده و مارپیچی مثبت است. توانمندسازی کلید گمشده امنیت اجتماعی در سکونتگاه های غیررسمی است.