مقایسه ی تاثیر آموزش آناتومی به دو روش سخنرانی و ترکیبی بر میزان یادگیری و یادداری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

این مطالعه ی نیمه تجربی با هدف مقایسه ی تاثیر آموزش آناتومی به دو روش سخنرانی و ترکیبی بر میزان یادگیری و یادداری60 دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 1391 انجام شد. دانشجویان به روش سرشماری و تصادفی ساده، به دو گروه شاهد (سخنرانی) و تجربی (سخنرانی و کار در گروه های کوچک) تقسیم شدند. پس از اجرای پیش آزمون، دو گروه به مدت 8 جلسه و در طول 2 ماه تحت آموزش قرار گرفتند و یک پس آزمون بلافاصله و آزمون یادداری 4 هفته بعد از اجرای دوره گرفته شد. برای جمع آوری داده ها، از آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته که سطوح دانش و یادگیری معنادار (درک و کاربرد) دانشجویان را در درس آناتومی اندام بررسی می کرد، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری آنالیز واریانس و تی مستقل استفاده شد. طبق نتایج، میانگین نمرات یادگیری گروه شاهد در پیش آزمون، پس آزمون و آزمون یادداری به ترتیب: 11.87±2.48، 25.69±2.49 و 21.21±3.37 و در گروه تجربی به ترتیب: 15.30±5.4، 32.21±2.81 و 26.72±2.84 بود. تفاوت میانگین ها درون هر دو گروه معنادار بود (P<0.05). میانگین تفاوت نمرات پس آزمون با پیش آزمون در گروه تجربی (16.90±5.18) نسبت به گروه شاهد (13.81±3.12) اختلاف آماری معناداری را نشان داد (P<0.05، t= 2/934). با توجه به نتایج، روش تدریس ترکیبی مانند روش مرسوم باعث ارتقای یادگیری و یادداری دانشجویان پزشکی می شود؛ ولی تاثیر این روش آموزشی بیشتر از روش سخنرانی است.