بررسی نظرات دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز پیرامون تدریس موضوع نشانه شناسی بیماری های ژنتیک

با توجه به سیر چشم گیر پیشرفت و تاثیر ژنومیک در تشخیص و درمان بیماری ها و با توجه به اینکه امروزه ژنتیک انسانی در مرکز اهمیت اطلاعات مورد نیاز دانشکده های پزشکی دنیا رار گرفته است، بررسی نظرات دانشجویان پزشکی در مورد سر فصل های تدریس ژنتیک از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این مطالعه ی مداخله ای نیمه-تجربی، تجربه ی مولف که تدریس «نشانه شناسی بیماری های ژنتیک» به دانشجویان پزشکی دانشکده ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در نیمسال اول و دوم تحصیلی 92-1391 می باشد، ارائه گردید. موضوع مذکور در حین تدریس دو واحد ژنتیک در نیمسال سوم علوم پایه و در قالب یک جلسه ی دو ساعته تدریس گردید. در این جلسه با هدف آشنا کردن دانشجویان با علایم بالینی بیماری های ژنتیک، علامت های شاخص و شایع موجود در این بیماری ها به صورت تصویری آموزش داده شد. پرسشنامه ی نظرسنجی در مورد کمیت و کیفیت تدریس و به خصوص موضوع نشانه شناسی بیماری های ژنتیک بین دانشجویان توزیع گردید و پاسخ های آنان در نیم سالی که این مبحث تدریس گردید، با نیمسال قبل که این موضوع تدریس نمی شد، مقایسه گردید. نتایج نشان داد که پس از تدریس موضوع، کسانی که معتقد بودند می توانند بیماری ژنتیک را در یک فرد حدس بزنند افزایش یافت، کسانی که مطالب تدریس شده در مورد بیماری های ژنتیک برای دانشجویان پزشکی را ناکافی می دانستند، کاهش یافت و تعداد کسانی که اعتقاد داشتند تدریس نشانه های بیماری های ژنتیک نیاز نیست به صفر رسید. با توجه به اینکه دانشجویان پزشکی نیازمند آشنایی با بیماری های ژنتیکی هستند، یکی از راه های تامین این نیاز، آموزش نشانه های بیماری های ژنتیک به آنان می باشد. نتایج نشان داد پس از تدریس موضوع، کسانی که معتقد بودند می توانند بیماری ژنتیک را در یک فرد حدس بزنند 20٪ افزایش؛ مطالب تدریس شده در مورد بیماری های ژنتیک برای دانشجویان پزشکی را ناکافی می دانستند 19٪ کاهش و اعتقادی به اینکه نیازی به تدریس نشانه های بیماری های ژنتیک نیست، به صفر رسید. لذا با توجه به نیاز دانشجویان برای آشنائی کاربردی و بالینی با بیماری های ژنتیکی، یکی از راه های تقویت فراگیری بیماری های ژنتیک، آموزش نشانه های بیماری های ژنتیک می باشد.