شنا سایی خاک های شور منطقه کاشان برمبنای پردازش رقومی داده های ماهواره IRS-1D مطالعات میدانی

شوری و شور شدن خاک یکی از مشکلات رو به افزایش در مناطق خشک و نیمه خشک است. در سال های اخیر استفاده از روش های دورسنجی و سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) به منظور تفکیک خاک های شور مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است؛ زیرا تصاویر دور سنجی دارای پوشش وسیع و یک پارچه با شرایط زمانی یک سان از پدیده ها، موجب صرفه جویی در زمان و هزینه های مطالعه می شود. در این تحقیق تصاویر سنجنده LISS- III از ماهواره هندوستان (IRS) به کار گرفته شد.شاخص BI توانست ضمن تفکیک نواحی با شوری شدید از نواحی غیرشور، جدا کند. شاخص SI نسبت به BI با کیفیت بالاتری نواحی با شوری شدید، خیلی شور و غیرشور را جدا نمود. نتایج طبقه بندی نظارت شده بدون تلفیق با مدل رقومی ارتفاع، دارای دقت کلی 76 درصد، دقت تولید کننده 78 درصد و دقت کار بر 82 در صد بود. در حالی که طبقه بندی نظارت شده نوارهای سنجنده و مدل رقومی ارتفاع دارای دقت کلی 98.1 درصد، دقت تولید کننده 98.28 درصد و دقت کار بر 98.4 در صد شد. علت دقت کم طبقه بندی، پیش از ترکیب داده های سنجنده و مدل رقومی ارتفاع را می توان به تداخل طیفی اراضی شور و شور و مرطوب با اراضی غیر شور (اراضی با 25 تا 65 درصد سنگ ریزه در سطح) نسبت داد؛ اما این دو نوع اراضی دارای موقعیت پستی و بلندی متفاوت بودند، به طوری که اختلاف ارتفاع آن ها معادل 200 متر است. بنابر این با ترکیب مدل رقومی ارتفاع، این دو نوع اراضی و اراضی، که وضعیت مشابهی داشتند، به خوبی از یک دیگر تفکیک شدند.