ارتباط سندرم متابولیک و سطح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D

وقوع هم زمان عوامل خطرساز برای هم دیابت نوع دو و هم بیماری عروق کرونر، نشان از وجود «سندرم متابولیک» دارد. مطالعات نشان داده اند که ویتامین D ارتباط معکوس با اجزای سندرم متابولیک از قبیل نمایه جرمی بدن (BMI)، فشارخون سیستولیک، اندازه دور کمر، قندخون ناشتا، مقاومت به انسولین و LDL کلسترول دارد. بنابراین در این مطالعه ارتباط سندرم متابولیک و سطح ویتامین D بررسی گردید.
در این مطالعه مورد- شاهدی، از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های خصوصی و دولتی، به روش نمونه گیری آسان، 70 بیمار مبتلا به سندرم متابولیک و 70 بیمار دارای اضافه وزن که مبتلا به سندرم متابولیک نبودند، انتخاب شدند. آزمایش های مختلف جهت بررسی پروفایل لیپید، 25 هیدروکسی ویتامین D، انسولین و قندخون ناشتا انجام شد. فشار خون اندازه گیری و معاینات گوناگون مانند دورکمر، وزن و قد انجام شد. سندرم متابولیک بر اساس معیارهای ATPIII، تشخیص داده شد و سطح 25 هیدروکسی ویتامین D سرم با استفاده از آزمون Mann-Whitney –U و Student –t-test در دو گروه مقایسه شد.
شرکت کنندگان در این مطالعه 63 درصد زن بودند. شیوع کمبود ویتامین D برحسب 20D (OH)25 نانوگرم بر میلی لیتر، 71/4درصد و 26/2 درصد به ترتیب در گروه متابولیک و کنترل بود. میانگین ویتامین D در گروه متابولیک 22±20 و در گروه کنترل 17±27 نانوگرم بر میلی لیتر بود (P=0.01).
یافته های بررسی کنونی نشان می دهد که بین کمبود ویتامین D و سندرم متابولیک ارتباط مشخصی وجود دارد و کمبود ویتامین D با مکانیسم های مختلف در ایجاد سندرم متابولیک نقش دارد.