بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم C/G 420- در پروموتر ژن رزیستین با استعداد چاقی در افراد

افراد مبتلا به عارضه چاقی در معرض ابتلا به بسیاری از بیماری ها بوده که این امر موجب افزایش مرگ و میر آنها می گردد. رزیستین هورمونی مترشحه از بافت چربی است که افزایش سطح سرمی آن با چاقی و مقاومت به انسولین در ارتباط است. بنابراین ژن رزیستین کاندیدای بالقوه ای برای شناخت اتیولوژی چاقی و مقاومت به انسولین محسوب می شود. در مطالعه حاضر، به بررسی ارتباط احتمالی پلی مورفیسم C/G 420- در ژن رزیستین با استعداد چاقی در جمعیت ایرانی پرداخته شده است. این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 289 فرد انجام شد که افراد بر اساس شاخص توده بدن (BMI) به دو گروه کنترل (25> BMI) و چاق (BMI<25) تقسیم شدند. ژنوتیپ های پلی مورفیسم C/G 420- ژن رزیستین با استفاده از تکنیک PCR-RFLP تعیین گردید. فراوانی ژنوتیپ GG در گروه کنترل و چاق به ترتیب برابر 15%و 85% بود. ارتباط معنی داری بین ژنوتیپ GG و استعداد ابتلا به چاقی، بعد از تعدیل اثر سن و جنس مشاهده شد (OR: 3.9، 95%CI: 1.7-8.7، P: 0.001). در نتیجه، پلی مورفیسم C/G 420- در ژن رزیستین ارتباط معنی داری با چاقی در جمعیت ایرانی دارد.