بررسی تنوع گونه های گیاهی تالاب بین المللی فریدونکنار مازندران

مجموعه تالاب بین المللی فریدونکنار مازندران یکی از 22 تالاب ثبت شده در کنوانسیون رامسر در ایران است که زیستگاه بسیاری از پرندگان مهاجر کمیاب به ویژه گونه در معرض خطر درنای سیبری می باشد. این منطقه با وسعتی معادل 5427 هکتار و در فاصله ای نزدیک به دریای خزر، برخوردار از دامنه وسیعی از رویشگاه های طبیعی و مصنوعی شامل انواع آببندان ها، استخرها، پناهگاه حیات وحش، مزارع برنج و لکه های جنگلی پست خزری است. باتوجه به اینکه شناخت فلور و فون هر منطقه اساس مطالعات بعدی در زمینه ارزیابی زیست محیطی و توان اکولوژیک آن منطقه است، تعداد 248 گونه گیاه آوندی در 176 جنس و 73 خانواده گیاهی از منطقه تالابی فریدونکنار شناسایی شده است. خانواده های گندمیان (Poaceae)، کاسنی (Asteraceae)، حبوبات (Papilionaceae)، علف هفت بند (Polygonaceae) و گل سرخ (Rosaceae) به ترتیب غنی ترین خانواده های گیاهی منطقه از نظر تعداد گونه می باشند. بیشترین اشکال زیستی گونه ها در منطقه مورد مطالعه مربوط به تروفیت ها یا یکساله ها و بیشترین تنوع گونه ها مربوط به عناصر چند ناحیه ای می باشد. گیاهان منطقه در سه رویشگاه مختلف حاشیه ای و خرابه روی، آبزی و جنگلی تقسیم شدند که به ترتیب 56، 24 و 20 درصد از کل گیاهان را دربردارند. وجود گونه های ترموفیل و انحصاری جنگلهای پست خزری در لکه های جنگلی این محدوده تالابی، از ویژگی های بارز آن محسوب می شود.