بررسی اثر تیپینگ ساعد بر حداکثر قدرت و تحمل گریپ در دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

گریپ عمل اصلی دست در گرفتن و جابجایی اشیاء است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تیپینگ ساعد بر روی حداکثر قدرت و تحمل گریپ در دانشجویان دختر بود.
در این مطالعه با استفاده از دینامومتر و زمان سنج، قدرت و تحمل گریپ دست غالب 45 شرکت کننده در سه گروه «1- گروه شاهد (بدون کینزیوتیپ)، 2- کینزیوتیپینگ Y پایه بالا، و3- کینزیو تیپینگ Y پایه پایین» قبل و 24 ساعت پس ازکینزیوتیپینگ عضلات فلکسور ساعد اندازه گیری شد.
به دنبال کینزیوتیپ ساعد، حد اکثر قدرت گریپ درگروه سه (نیوتن 10/25±61/40) افزایش یافت (P<0.002). در حالیکه گروه دو (نیوتن 12/53±58/93) و گروه یک (نیوتن 8/36±60/40) هیچ افزایش قدرت گریپ را نشان ندادند (P<0.551) و (P<0.069). از نظر حداکثر تحمل گریپ، گروه یک هیچ افزایش معنی داری (ثانیه 14/92±52/36) نشان نداد (0/391< P) در حالی که در گروه دو (ثانیه 22/62 ±58/46) و سه افزایش معنی دار (ثانیه 68/28±00/64) تحمل گریپ مشاهده شد (P<0.019 و P<0.002). آنالیز post hoc تفاوت معنی داری بین گروه ها به دنبال مداخله نشان نداد.
بعد از 24 ساعت کینزیوتیپینگ به روش Y پایه پایین بر روی سطح فلکسوری ساعد حداکثر قدرت و تحمل گریپ در دانشجویان دختر افزایش یافت.