مقایسه تاثیر شستشوی ناحیه دستیابی عروقی همودیالیز توسط بیمار با بتادین اسکراب و صابون بر فراوانی و زمان بروز التهاب و عفونت آن ناحیه

با وجود اجرای تدابیر پرستاری برای ضدعفونی ناحیه دستیابی عروقی در همودیالیز، 23 تا 73 درصد از باکتریمی ها در این بیماران در این ناحیه اتفاق می افتد. مشارکت مددجویان در شستشوی این ناحیه ممکن است کمک کننده باشد.
تعیین تاثیر شستشوی ناحیه دستیابی عروقی توسط بیمار با بتادین اسکراب و صابون بر فراوانی و زمان بروز التهاب و عفونت آن ناحیه.
این کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 62 بیمار داوطلب دو مرکز همودیالیز شهر مشهد در دو گروه بتادین و صابون صورت گرفت. قبل از شروع دیالیز، شستشوی محل دستیابی عروقی در دو گروه بتادین و صابون توسط خود بیمار انجام می شد. سنجش التهاب در یک دوره یک ماهه با مقیاس التهاب انجمن تزریقات وریدی و پایش عفونت با کشت ترشحات ناحیه دستیابی عروقی انجام شد. داده ها با استفاده از مقیاس سنجش التهاب انجمن تزریقات وریدی جمع آوری گردید. یافته ها با استفاده از آزمون های مجذورکای، تی مستقل و تحلیل بقاء به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 5/11 تحلیل شد.
دو گروه قبل از مداخله از نظر متغیرهای سن، جنس، قندخون، نوع دستیابی عروقی و وضعیت تاهل همگن بودند. در دوره یک ماهه، بروز التهاب در گروه صابون 7/96 درصد و در گروه بتادین 1/53 درصد بود (001/0p<). زمان بروز التهاب در گروه بتادین (3/2±8/4 جلسه) طولانی تر از گروه صابون (2/3±5/4 جلسه) بود؛ اما این تفاوت معنی دار نبود (06/0p=).
مشارکت مددجویان در شستشوی ناحیه دستیابی عروقی به ویژه با محلول بتادین علاوه بر ضدعفونی معمول پرستاران، می تواند از بروز التهاب بکاهد. مطالعه بیشتر در خصوص تاثیر شستشو در به تاخیر انداختن زمان بروز التهاب مورد نیاز است.